Kościół usunął drugie przykazanie?

Dekalog, czyli 10 przykazań, w formie, którą znamy z katechizmu, przedstawia się następująco:

  1. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
  2. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
  3. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
  4. Czcij ojca swego i matkę swoją.
  5. Nie zabijaj.
  6. Nie cudzołóż.
  7. Nie kradnij.
  8. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.
  9. Nie pożądaj żony bliźniego swego.
  10. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

W Piśmie Świętym Dekalog, czyli 10 przykazań, został zapisany w Starym Testamencie w dwóch miejscach: Wj 20,2-14 i Pwt 5,5-21. Wersje te nie są identyczne! Główne różnice to odmienny wstęp (Wj 20,2; Pwt 5,1-6), inny komentarz do przykazania zachowania szabatu (Wj 20,12; Pwt 5,12-15), szacunku rodziców (Wj 20,8-11; Pwt 5,12-16), a także odmienne sposób sformułowania zakazu pożądania żony bliźniego swego (Wj 20,17; Pwt 5,21).

Na początku należałoby zaznaczyć, że w pierwotnym tekście hebrajskim nie było znaków diakrytycznych, które by informowały czytelnika, gdzie tekst się kończy, a gdzie zaczyna. W konsekwencji nie było też wiadomo, gdzie przykazanie ma swój początek, a gdzie koniec. Dlatego w ciągu wieków powstały różne podziały tego samego tekstu, zawsze jednak z tą uwagą, aby liczba przykazań wynosiła 10, gdyż o tym wyraźnie informuje nas tekst biblijny „Oznajmił wam swe przymierze, gdy rozkazał wam pełnić Dziesięć Przykazań i napisał je na dwóch tablicach kamiennych” (Pwt 4,13). Należy również zaznaczyć, nie wszyscy odnosili się do tego samego tekstu. Część z nich tworzyła podział tekstu Dekalogu na podstawie Księgi Wyjścia (Wj 20,2-14), a część na podstawie Księgi Powtórzonego Prawa (Pwt 5,5-21). Oto najbardziej popularne podziały Dekalogu:

  1. Starożytny żydowski (najstarszy): Septuaginta [Filon, Józef Flawiusz, Kościół prawosławny, protestancki, anglikański].
  2. Współczesny żydowski (tzw. talmudyczny). Jest on powszechnie uznany we współczesnym judaizmie.
  3. Augustiański (taki sam podział jak masorecki, wg tekstu z Księgi Powtórzonego Prawa): Kościół katolicki
  4. Luterański: Stanowi niewielką modyfikację podziału augustiańskiego.

Jak to jest zaznaczone powyżej, Kościół katolicki poszedł za podziałem św. Augustyna z Hippony (V w.). Jest to ten sam podział, który przyjęli również tzw. masoreci. Masoreci, byli to wykształceni Żydzi, którzy na przełomie VI-X w. po Chr. opatrzyli tekst hebrajski w liczne komentarze (tzw. Masora Magna [duża], parva [mała], finalis [końcowa]) oraz w znaki diakrytyczne. Na pierwszym miejscu należałoby tutaj wspomnieć o samogłoskach, których nie było w pierwotnym tekście, oraz akcenty łączące i rozdzielające, informujące czytelnika, gdzie tekst się kończy, a gdzie zaczyna. W tym także znaki wskazujące na zmianę większych (petucha) i mniejszych (setuma) tematów.

Znak Setuma”wskazuje gdzie się zaczynają i kończą poszczególne przykazania.

Fragment dekalogu w BHS (tekstu masoreckiego) z zaznaczonymi znakami setuma (litera samek)

UWAGA: Według tego masoreckiego podziału, dekalog w Księdze Powtórzonego Prawa przedstawia się następująco:

  1. przykazanie

Nie będziesz miał bogów innych oprócz Mnie. Nie uczynisz sobie posągu ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, lub w wodzie poniżej ziemi. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani służył. Bo Ja jestem Pan, Bóg twój, Bóg zazdrosny, karzący nieprawość ojców na synach w trzecim i w czwartym pokoleniu – tych, którzy Mnie nienawidzą, a który okazuje łaskę w tysiącznym pokoleniu tym, którzy Mnie miłują i strzegą moich przykazań.

  1. przykazanie 

Nie będziesz brał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, bo nie dozwoli Pan, by pozostał bezkarny ten, kto bierze Jego imię do czczych rzeczy.

  1. przykazanie 

Będziesz zważał na szabat, aby go święcić, jak ci nakazał Pan, Bóg twój. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką twą pracę, lecz w siódmym dniu jest szabat Pana, Boga twego. Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twój wół, ani twój osioł, ani żadne twoje zwierzę, ani obcy, który przebywa w twoich bramach; aby wypoczął twój niewolnik i twoja niewolnica, jak i ty. Pamiętaj, że byłeś niewolnikiem w ziemi egipskiej i wyprowadził cię stamtąd Pan, Bóg twój, ręką mocną i wyciągniętym ramieniem: przeto ci nakazał Pan, Bóg twój, strzec dnia szabatu.

  1. przykazanie

Czcij swego ojca i swoją matkę, jak ci nakazał Pan, Bóg twój, abyś długo żył i aby ci się dobrze powodziło na ziemi, którą ci daje Pan, Bóg twój.

  1. przykazanie 

Nie będziesz zabijał.

  1. przykazanie 

Nie będziesz cudzołożył.

  1. przykazanie 

Nie będziesz kradł.

  1. przykazanie

Jako świadek nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa

  1. przykazanie 

Nie będziesz pożądał żony swojego bliźniego.

  1. przykazanie 

Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego ani jego pola, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego.

A ZATEM, KOŚCIÓŁ KATOLICKI NIE ODRZUCIŁ DRUGIEGO PRZYKAZANIA, BO W RZECZYWISTOŚCI SŁOWA O ZAKAZIE TWORZENIA FIGUR I OBRAZÓW STANOWIĄ CZĘŚĆ PIERWSZEGO PRZYKAZANIA. A BĘDĄC BARDZIEJ PRECYZYJNYM, SĄ ONE KOMENTARZEM DO PIERWSZEGO PRZYKAZANIA.

Co się zaś tyczy ostatniego przykazania, które rzekomo zostało podzielone, w podziale augustiańskim/masoreckim są to dwa osobne przykazania.

Kiedy i dlaczego Kościół zdecydował się pominąć słowa z pierwszego przykazania dotyczące zakazu tworzenia posągów i obrazów?

Jak to było zaznaczone wcześniej, słowa o zakazie tworzenia figur i obrazów, są późniejszym dodatkiem, który odnosił się do ówczesnego rozumienia Boga przez Izraelitów. Bibliści są dzisiaj zgodni, że najprawdopodobniej pierwotnie przykazania miały krótką formę (nie zabijaj, nie cudzołóż itd.) łatwą do zapamiętania. Dwie redakcje Dekalogu (Wj 20 i Pwt 5) ukazują nam, że niektóre przykazania zostały ubogacone przez różnego rodzaju komentarze/uzupełnienia. Niektóre z tych dodatków się różnią (np. przykazanie o szabacie) inne są takie same (np. pierwsze przykazanie). Więcej szczegółów na temat różnic w omawianych tekstach, zobacz dodatek na końcu artykułu. Ażeby zrozumieć, dlaczego pojawił się ów dodatek do pierwszego przykazania, musimy tutaj nawiązać do czasu i sytuacji, kiedy Naród Wybrany je otrzymał (XII w. przed Chr.). Izraelici w tym czasie byli małym narodem, który zamieszkiwał pośród narodów politeistycznych. Narody te czciły liczne bóstwa, które (jak wierzono) znajdowały się w wyobrażających je figurkach. Gdyby w tamtym czasie pozwolono Izraelitom na utworzenie jakiegokolwiek wizerunku Boga Jahwe, natychmiast by oni uwierzyli, że mieszka On wewnątrz danej rzeźby czy obrazu. Dlatego, żeby nie doszło do tak fatalnej pomyłki, był konieczny zakaz tworzenia jakichkolwiek wizerunków Boga Jahwe.

Z czasem człowiek dojrzał i zrozumiał, że Bóg przekracza otaczającą nas rzeczywistość. Nikt dzisiaj nie wierzy, że w figurce Jezusa jest schowany Pan Jezus. Modlimy się nie do figurki lub obrazu, ale do Jezusa, który jest przedstawiony w danej figurce lub na obrazie. Oddajemy cześć obrazom, podobnie jak szanujemy zdjęcia naszych bliskich, bo one poruszają nasze serca i wyobraźnię. Odnośnie tego zagadnienia czytamy w katechizmie:

„Chrześcijański kult obrazów nie jest sprzeczny z pierwszym przykazaniem, które odrzuca bałwochwalstwo. Istotnie, «cześć oddawana obrazowi odwołuje się do pierwotnego wzoru» i «kto czci obraz, ten czci osobę, którą obraz przedstawia». Cześć oddawana świętym obrazom jest «pełną szacunku czcią», nie zaś uwielbieniem należnym jedynie samemu Bogu. Obrazom nie oddaje się czci religijnej ze względu na nie same jako na rzeczy, ale dlatego, że prowadzą nas ku Bogu, który stał się człowiekiem. A zatem cześć obrazów jako obrazów nie zatrzymuje się na nich, ale zmierza ku temu, kogo przedstawiają” (KKK 2132).

Ponadto, nie można tutaj pominąć tematu wcielenia Syna Bożego. W Nowym Testamencie znajdujemy słowa św. Pawła, który pisze, że Jezus Chrystus „jest obrazem Boga niewidzialnego” (Kol 1,15). Wcielenie Jezusa Chrystusa (prawdziwego Boga i prawdziwego człowieka), dało nam prawo do tworzenia wizerunku Boga. Sam bowiem Bóg ukazał się człowiekowi w ludzkim ciele. I stąd też Kościół po długiej refleksji, trwającej prawie osiem wieków, zdecydował na soborze w Nicei (787 r.), że odtąd można przedstawiać zarówno Jezusa, jak i aniołów i świętych. Chodzi bowiem o dobro człowieka, aby także poprzez wyobraźnie skierować ludzkie serce ku Bogu. Ktoś, kto się upiera, że należy przestrzegać wszystkich słów Dekalogu, powinien również przestrzegać wszystkie inne pozostałe przykazania, które są uzupełnieniem do Dekalogu (Kodeks Przymierza – Wj 20,33-23,33; Prawo Świętości – Kpł 17-26; Kodeks Deuterokanoniczny – Pwt 12-26). Zawarte tam przykazanie stanowią również część Pisma Świętego.

Na podstawie wspomnianych dodatków/uzupełnień do przykazań, wydaje się, że Bóg sugeruje człowiekowi, aby przykazania były przedmiotem nieustannej refleksji. Istotą bowiem prawa Bożego jest uchwycenie jego ducha (por. 2 Kor 3,6), abyśmy byli zdolni do zrozumienia intencji Prawodawcy. To z kolei uczyni nas zdolnymi do aplikowania Bożego Prawa w każdej sytuacji życiowej. Krótkie słowa Dekalogu muszą być odczytywane w kontekście całego przesłania objawienia Bożego jakim jest Biblia. Do tej refleksji zaprasza nas sam Jezus: „Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj!; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi […] Słyszeliście, że powiedziano: Nie cudzołóż! A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa”. (Mt 5,21-22; 27-29).

To oczywiście nie może to być zachętą do liberalnego rozumienia Dekalogu w duchu współczesnego relatywizmu moralnego. Słowa Boże muszą być odczytywane zgodnie z oficjalnym nauczaniem Kościoła, gdyż to właśnie Kościołowi została zlecona rola interpretacji Pisma Świętego (por. 2 Pt 1,20).

Dodatek o różnicach w Wj 20,2-14 i Pwt 5,5-21

Jak to było zaznaczone na początku tego opracowania, w Starym Testamencie mamy dwa miejsca, w którym znajdujemy tekst Dekalogu (Wj 20,2-14 i Pwt 5,5-21), które nie są identyczne. Przypomnijmy, główne różnice polegają na odmiennym wstępie (Wj 20,2; Pwt 5,1-6), odmiennym komentarzu do przykazania zachowania szabatu (Wj 20,12; Pwt 5,12-15), oraz szacunku rodziców (Wj 20,8-11; Pwt 5,12-16), a także odmienny sposób sformułowania zakazu pożądania żony bliźniego swego i tego co do niego należy (Wj 20,17; Pwt 5,21).

Ostatnia odmienność jest jednym z argumentów skłaniających nas do stwierdzenia, że Dekalog w Pwt został napisany w czasach nam bliższych aniżeli Dekalog w Wj. Zauważamy bowiem, że status społeczny kobiety w Pwt został podniesiony. Nie jest już ona przedmiotem należącym do mężczyzny, ale kimś, kto zasługuje na traktowanie jako osoba. I stąd w Pwt mamy przykazanie „Nie będziesz pożądał żony bliźniego swego” (Pwt 5,21a), a dopiero później jest mowa o domu i tego co się w nim znajduje, i czego nie należy pożądać: „Nie będziesz pragnął domu swojego bliźniego [to znaczy] ani jego pola, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twojego bliźniego” (Pwt 5,21b). Natomiast w Wj znajdujemy innym porządek oraz inny podział. A mianowicie, pełne przykazanie (według podziału masoreckiego) brzmi: „Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego [to znaczy], Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego” (Wj 20,17).

Jakub Waszkowiak OFM

Ten post ma 84 komentarzy

  1. PiotrG.

    Szczęść Boże Ojcze !

    Ojcze ? Dlaczego prawie we wszystkich polskich przekładach, przykazanie V brzmi – Nie zabijaj- !?
    Nie powinno brzmieć -Nie morduj- !?
    Nawet w przekładzie ks. Popowskiego (znakomitego językoznawcy języka greckiego) w NT jest forma -Nie zabijaj-

    Pozdrawiam.

    1. Piotr Kucharczyk

      Niestety ale nie mogę z tym się zgodzić, nie będziesz tworzył figur i obrazów odnosi się do złotego cielca. Tworzenie figur i obrazów obraża Boga, gdyż na ziemi nie ma materiału który oddałby jego wielkość i potęgę. Powiem tylko że Kościół katolicki zrobił nie pierwszą taką rzecz, wrócił do politeizmu powołując rzeszę świętych i modlitwy do nich, według starego testamentu Bóg takich rzeczy nie wybacza.

      1. Tomasz Lisiewicz

        Mylisz sie. Sam Jezus w objawieniach siostry Faustyny każe jej namalowac jego samego z pomocą malarza. To tylko jeden przyklad.

        1. Greg _z _New Jersey

          Niestety , zdjęcia przecież masz w domu a jakos ich nie wielbisz….! Ale możesz kochac kogoś z tego zdjęcia które ci przypomina osobę ….. Masz błędne wyobrażenie ….

        2. Teodor

          Drugie przykazanie zostało świadomie zlikwidowane ponieważ na przeciągu wieków wierni KK nie potrafili czytać, nie znali łaciny czyli języka mszy i najprościej było coś namalować albo wyrzeźbić i powiedzieć, że to jest ich bóg. Mechanizm bałwochwalstwa stary jak świat.

      2. Abcd

        Przecież na Arce Przymierza są wyrzeźbione cheruby.

    2. Adam

      bzdura, która obraża każdego kto logicznie myśli. To czy ktoś wierzy czy nie wierzy, że jest w figurce Jezus, jakiś anołek czy coś jeszcze tu nie ma znaczenia, jak i nie ma znaczenia czy ty się modlisz do figurki czy czegoś co to przedstawia. Przykazanie brzmi mamy nie robić rzeżb którym będziemy się pokłaniać… koniec kropka. Czy to jest zawarte w drugim pierwszym czy gdzie indziej to też nie ma znaczenia…. tego tekstu nie ma w katechiźmie ergo zostal usunięty. Dalej Bóg nakazał świętować 7 dzień…katolicy świętują 1 dzień tygodnia, dlaczego? Aha bo niby Jezus zmartwychwstał w niedzielę. Tylko, że jak się dokładnie temu przyjrzymy to wychodzi nam 2 dzień po piątku a decyzją o świętowaniu niedzieli nie była decyzją chrześcijan tylko rzymian którzy dopisali sobie chrześcijaństwo do poczetu wyznań rzymskich. Pontifex maximus stał się najwyższym kapłanem chrześcijaństwa, wszystkie święta rzymskie stały się świętami chrześcijan przyczym żeby uzupełnić lukę w poczecie bożków rzymskich, utworzono poczet świętych, aniołków, etc . Co wiedzie do nieprzestrzegania 1 przykazania.

      1. Ojciec Jakub

        Proszę mi odpowiedzieć tylko na kilka pytań. Czy uważa Pan, że należy zachowywać prawo lewiratu? (Pwt 25,5-10). Nigdy ono nie zostało zniesione przez Pana Jezusa. Czy robi Pan sobie frędzle przy płaszczu. Jest napisane w Kodeksie Deuteronomicznym „Zrobisz sobie frędzle na czterech rogach płaszcza, którym się będziesz okrywał” (Kpł 22,12). Czy uważa Pan, że nieposłusznego syna należy kamienować, aż umrze? (Kpł 21,18-21). Czy zachowuje Pan Święto Namiotów? Taki jest nakaz w Pięcioksięgu, który nigdy nie został zniesiony przez Pana Jezusa (Kpł 23,33). Pozdrawiam

        1. Adam

          Nie, nie uważam, Tyle, że wprowadza pan (przepraszam ale miano ojca zachowuję dla Boga lub mojego taty mam nadzieję, że nie obrażam) do dyskusji elementy praw żydowskich o które powstały by określić odrębność narodu żydowskiego co nijak się ma do praw objawionych Bogiem. Teraz mam pytanie do pana chciałbym, żeby znalazł mi pan w Ewangelii fragment w którym Jezus, którego boskość uznano na tym pierwszym kontrowersyjnym soborze w Nicei powiedział, że mamy zrobić jego podobiznę, jego matki, apostołów i wszystkich innych którzy przyczynią się chrześcijaństwu i im się pokłaniać? Bo jeżeli Bóg jakieś prawo ustanowł to tylko Bóg może je anulować ergo wcielenie Boga Jezus. Co więcej najbardziej przerażające jest w całym katolicyzmie to, że pokłaniają sie symbolowi śmierci, narzędziu diabła krzyżowi. Jezus nie zbawił nas na krzyżu, nie zmartwychwstał na krzyżu i … nie anulował 2 przykazania (chyba, że pan mi znajdzie ten fragment to zmienię zdanie). Drugie pytanie. jesteśmy na 100% pewni, że wierunek Jezusa przedstawiany przez KK nie jest wizerunkiem Jezusa Chrystusa tylko wizerunkiem Mitry z dorobioną brodą. Czy klękając przed obrazkiem, rzeżbą Jezusa/Mitry nie klęka pokłania się pan diabłu?

          1. Ojciec Jakub

            Wnioskuję po Pana odpowiedzi, że albo Pan nie czytał mojego artykułu, albo go nie zrozumiał. Na wszystkie Pana zarzuty i pytania może Pan znaleść odpowiedź w tekście. Pana wyjaśnienie o elementach praw żydowskich… Może poproszę, żeby Pan podał źródła na których Pan się opierał, że doszedł Pan do takich wniosków; rzekłbym delikatnie… oryginalnych. Chciałbym tylko dodać, że cała Biblia jest objawieniem Bożym, a nie tylko jej wybrane fragmenty.

          2. Ryszard Dec

            Wielu nie zdaje sobie sprawy, że jest punkt podziału pomiędzy Księgą Wyjścia 24,11 a 24,12, który oddziela Księgę Przymierza od Prawa Mojżeszowego, a wydarzenia w Księgach Mojżeszowych nie są z reguły chronologiczne i wydarzenia pomiędzy tymi dwoma wersetami są opisane głównie w Księdze Powtórzonego Prawa oraz w dalszych rozdziałach Księgi Wyjścia. Z tego powodu na podstawie Biblii zamieszczam chronologiczny ciąg wydarzeń, który jest kluczowy dla zrozumienia naszego obecnego stanu w Nowym Przymierzu. Z tej chronologii czytelnie wynika do jakiego stanu sprzed grzechu złotego cielca mamy powrócić. Pisząc o naszym powrocie do stanu, w którym przecież nie byliśmy, mam na myśli Oblubienicę-Izrael – lud Boży, który ma ciągłość a, w który my z narodów mamy się wszczepić zgodnie z Jeremiasza 11,16 „Zielonym drzewem oliwnym, zdobnym pięknymi owocami” nazwał cię Pan, którego korzeniem jest Sam Chrystus. Możliwość taką daje nam błogosławieństwo Jakuba przekazane swojemu usynowionemu wnukowi Efraimowi w Ks. Rdz. 48,19 ” Ale jego ojciec wzbraniał się i powiedział: Wiem, mój synu, wiem. Ten też stanie się ludem i on też urośnie, ale jego młodszy brat go przewyższy, a z jego potomstwa wyjdzie mnóstwo narodów”. Efraim jest synonimem CAŁEGO IZRAELA – LUDU BOŻEGO. Nie ma więc w Biblii mowy aby powstał jakiś nowy twór, stworzony przez Boga pod tytułem „Kościół”, zaś mowa o dwóch patykach u Ezechiela, czy dwóch chlebach pokładnych na zakwasie, dotyczy spojenia Królestwa Izraela, który wcześniej się rozpadł na dwa królestwa – północne i południowe – Izraela i Judę. Serdecznie pozdrawiamy i życzymy Błogosławieństwa Bożego.

            Chronologia wydarzeń pod Górą Synaj – Mojżesza – Horeb – Jabal Al Lawz

            Wj 19
            (1) W trzecim miesiącu od wyjścia synów Izraela z ziemi Egiptu, w tym samym dniu, przyszli na pustynię Synaj.
            (2) Bo wyruszyli z Refidim i po przybyciu na pustynię Synaj rozbili obóz na pustyni; tam Izrael obozował naprzeciw góry.
            (3) A Mojżesz wstąpił do Boga i PAN zawołał do niego z góry: Tak powiesz domowi Jakuba i oznajmisz synom Izraela:
            (4) Widzieliście, co uczyniłem Egipcjanom i jak niosłem was na skrzydłach orłów, i przyprowadziłem was do siebie.

            (5) Dlatego teraz, jeśli posłuchacie mego głosu i będziecie przestrzegać mojego przymierza, będziecie moją szczególną własnością ponad wszystkie narody, bo do mnie należy cała ziemia.
            (6) A wy będziecie mi królestwem kapłanów i narodem świętym. To są słowa, które będziesz mówić do synów Izraela.

            (7) Wtedy Mojżesz przyszedł i zwołał starszych ludu, i wyłożył im wszystkie te słowa, które mu PAN nakazał.

            (8) Cały lud odpowiedział wspólnie: Uczynimy wszystko, co PAN powiedział. I Mojżesz zaniósł słowa ludu do PANA.

            (9) PAN powiedział do Mojżesza: Oto przyjdę do ciebie w gęstym obłoku, aby lud słyszał, gdy będę z tobą rozmawiał, i uwierzył ci na zawsze. A Mojżesz przekazał PANU słowa ludu.
            (10) PAN zaś mówił do Mojżesza: Idź do ludu i uświęć ich dziś i jutro, i niech wypiorą swoje szaty.
            (11) Niech będą gotowi na trzeci dzień. Trzeciego dnia bowiem PAN zstąpi na oczach całego ludu na górę Synaj.
            (12) I wyznaczysz ludowi granice dokoła, mówiąc: Strzeżcie się, abyście nie wstępowali na górę ani nie dotykali jej podnóża. Każdy, kto dotknie góry, poniesie śmierć.
            (13) Nie dotknie go ręka, ale ukamienują go albo przeszyją strzałami; czy to zwierzę, czy człowiek, nie będzie żyć. Gdy przeciągle będą trąbić, niech podejdą do góry.
            (14) Mojżesz zstąpił więc z góry do ludu i uświęcił lud, a oni uprali swoje szaty. (15) I mówił do ludu: Bądźcie gotowi na trzeci dzień, nie zbliżajcie się do żon.
            (16) Trzeciego dnia o poranku pojawiły się grzmoty i błyskawice, i gęsty obłok nad górą, i bardzo potężny głos trąby, tak że cały lud, który był w obozie, zadrżał.
            (17) I Mojżesz wyprowadził lud z obozu na spotkanie z Bogiem, i stanęli u stóp góry.
            (18) A góra Synaj cała dymiła, gdyż PAN zstąpił na nią w ogniu. Dym unosił się z niej jak dym z pieca i cała góra bardzo się trzęsła.
            (19) A gdy głos trąby się przeciągał i coraz bardziej się rozlegał, Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu głosem.
            (20) I PAN zstąpił na górę Synaj, na szczyt góry. Wtedy PAN wezwał Mojżesza na szczyt góry i Mojżesz tam wstąpił.
            (21) Potem PAN powiedział do Mojżesza: Zejdź, przestrzeż lud, by nie przekroczył granicy, aby zobaczyć PANA, i aby wielu z nich nie zginęło.
            (22) Nawet kapłani, którzy zbliżają się do PANA, niech się uświęcą, by ich PAN nie wytracił.
            (23) I Mojżesz powiedział do PANA: Lud nie może wejść na górę Synaj, ponieważ ty nas przestrzegłeś, mówiąc: Wyznacz granice wokół góry i uświęć ją.
            (24) PAN powiedział do niego: Idź, zejdź, a potem wstąpisz ty i Aaron z tobą. Lecz kapłani i lud niech nie przekraczają granicy, by wstąpić do PANA, aby ich nie wytracił.
            (25) Mojżesz zszedł więc do ludu i powiedział im to.

            Kolor czerwony w. 5-6 – propozycja przymierza małżeńskiego
            Kolor zielony w. 8 – akceptacja małżeństwa z JHWH
            Kapłani z Wj 24– dziedzice wiary, tutaj są to pierworodni Izraela, jak jest napisane „ Poświęć dla Mnie każdego pierworodnego” Rdz 13,2

            Wj 20:1- 26

            (1) I Bóg mówił te wszystkie słowa:
            (2) Ja jestem PAN, twój Bóg, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu, z domu niewoli.
            (3) Nie będziesz miał innych bogów przede mną.
            (4) Nie będziesz czynił sobie żadnego rzeźbionego posągu ani żadnej podobizny czegokolwiek, co jest w górze na niebie, co jest nisko na ziemi ani co jest w wodach pod ziemią.
            (5) Nie będziesz oddawał im pokłonu ani nie będziesz im służył, bo ja jestem PAN, twój Bóg, Bóg zazdrosny, nawiedzający nieprawość ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą;
            (6) A okazujący miłosierdzie tysiącom tych, którzy mnie miłują i strzegą moich przykazań.
            (7) Nie będziesz brał imienia PANA, twego Boga, nadaremnie, gdyż PAN nie zostawi bez kary tego, który bierze jego imię nadaremnie.
            (8) Pamiętaj o dniu szabatu, aby go święcić.
            (9) Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie swoje prace;
            (10) Ale siódmy dzień jest szabatem PANA, twego Boga. W tym dniu nie będziesz wykonywał żadnej pracy – ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służąca, ani twoje bydło, ani twój gość, który jest w obrębie twoich bram. (11) PAN bowiem przez sześć dni stworzył niebo i ziemię, morze i wszystko, co jest w nich, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego PAN błogosławił dzień szabatu i uświęcił go.
            (12) Czcij swego ojca i swoją matkę, aby twoje dni były długie na ziemi, którą PAN, twój Bóg, da tobie.
            (13) Nie będziesz zabijał.
            (14) Nie będziesz cudzołożył.
            (15) Nie będziesz kradł.
            (16) Nie będziesz fałszywie świadczył przeciw twemu bliźniemu.
            (17) Nie będziesz pożądał domu twego bliźniego ani nie będziesz pożądał żony twego bliźniego, ani jego sługi, ani jego służącej, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do twego bliźniego.

            (18) Wtedy cały lud widział gromy i błyskawice i słyszał głos trąby, i dostrzegał dymiącą górę. Gdy lud to widział, cofnął się i stanął z daleka.
            (19) I mówił do Mojżesza: Ty mów do nas, a będziemy słuchać, ale niech Bóg do nas nie mówi, byśmy nie pomarli.
            (20) Mojżesz odpowiedział ludowi: Nie bójcie się. Bóg bowiem przyszedł, aby was wystawić na próbę i żeby jego bojaźń była przed waszym obliczem, byście nie grzeszyli.
            (21) Stał więc lud z daleka, a Mojżesz zbliżył się do gęstego mroku, w którym był Bóg.
            (22) I PAN powiedział do Mojżesza: Tak powiesz synom Izraela: Widzieliście, że mówiłem do was z nieba.
            (23) Nie będziecie czynić przy mnie bogów ze srebra ani bogów ze złota nie będziecie sobie czynić.
            (24) Uczynisz mi ołtarz z ziemi i będziesz składać na nim twoje całopalenia i twoje ofiary pojednawcze, twoje owce i twoje bydło. Na każdym miejscu, gdzie upamiętnię swoje imię, (niektóre przekłady piszą –“miejsce, gdzie ci wyznaczę…”) przyjdę do ciebie i będę ci błogosławił.

            Wersja z LXX Wyj 20:24 Zrobicie dla mnie ołtarz z ziemi i na nim będziecie składać wasze ofiary całopalne i związane z ocaleniem: wasze owce i cielęta, WSZĘDZIE TAM , GDZIE BĘDZIESZ CHCIAŁ WEZWAĆ DO SIEBIE MOJE IMIĘ, JA TAM PRZYBĘDĘ DO CIEBIE I BEDĘ CI BŁOGOSŁAWIŁ- zauważ różnice pomiędzy LXX a Biblią Hebrajską( I wszystkie pozostałe przekłady)- Chrystus przywraca to co zostało utracone przez grzech złotego cielca – mówi : gdzie jest dwóch lub trzech w moim imieniu ja tam jestem pośród nich – nie mówi o jakimś szczególnym miejscu – typu przybytek czy świątynia czy synagoga tylko mówi : gdzie ( tzn wszędzie )

            (25) A jeśli uczynisz mi ołtarz kamienny, nie buduj go z ciosanego kamienia. Jeśli bowiem przyłożysz do niego żelazne narzędzie, zbezcześcisz go.
            (26) Nie będziesz wstępował po stopniach do mojego ołtarza, aby twoja nagość nie była przy nim odkryta.

            Kolor czerwony w. 1-17 –częściowa treść umowy małżeńskiej – tak zwane przykazanie miłości = „dekalog”
            – dalsza część (warunków) przymierza zostaje przekazana za pośrednictwem Mojżesza w Księdze Przymierza (Wj 24,7), którą przeczytał ludowi, z uwagi na gromy, błyskawice, dymiącą górę i strach przed Bogiem.

            (mój dopisek: dalsza część umowy w wersecie Wj 20:19 ludzie mówią żeby mówił do nich Mojżesz a nie Bóg. I od Wj. 20:22 wersetu do końca 23 rozdziału Bóg mówi Mojżeszowi co ma przekazać ludowi. W Wj 24:4 czytamy że Mojżesz spisał wszystkie słowa Pana a w 24:7 przeczytał to wszystko )

            treść Księgi Przymierza to jest od Księgi Rodzaju 1:1 do Ks Wyjścia 24:11

            ( według objaśnień Nolana )- tam jest mowa o czystych i nieczystych zwierzętach ( Noe )- chodził w sprawiedliwości… Henoch też sprawiedliwy ( tzn że wykonywał prawo a więc musiał je znać)… oraz o tym że Abraham znał Prawo Boże … są też składane ofiary… wnioskować można, że pod Horebem następuje uroczysta kodyfikacja Prawa Bożego

            Wj 24,1-11
            1) I powiedział do Mojżesza: Wstąpcie do PANA ty i Aaron, Nadab i Abihu oraz siedemdziesięciu ze starszych Izraela i oddajcie pokłon z daleka.
            (2) Tylko sam Mojżesz zbliży się do PANA. Oni zaś nie zbliżą się ani lud nie wstąpi z nim.
            (3) Mojżesz przyszedł więc i opowiedział ludowi wszystkie słowa PANA i wszystkie prawa. I cały lud odpowiedział jednym głosem: Wypełnimy wszystkie słowa, które PAN powiedział.
            (4) Wtedy Mojżesz spisał wszystkie słowa PANA. A kiedy rano wstał, zbudował ołtarz u stóp góry i ustawił dwanaście słupów, według liczby dwunastu pokoleń Izraela.
            (5) I posłał młodzieńców z synów Izraela, i ci ofiarowali całopalenia, i złożyli PANU cielce jako ofiary pojednawcze.
            (6) Potem Mojżesz wziął połowę krwi i wlał do czaszy, a drugą połową pokropił ołtarz.
            (7) Następnie wziął księgę przymierza i czytał ludowi, (patrz mój dopisek) a oni powiedzieli: Wypełnimy wszystko, co PAN mówił, i będziemy posłuszni.
            (8) Mojżesz wziął też krew i pokropił lud, mówiąc: Oto krew przymierza, które PAN zawarł z wami, według wszystkich tych słów.
            (9) I wstąpili Mojżesz, Aaron, Nadab i Abihu oraz siedemdziesięciu ze starszych Izraela;
            (10) I widzieli Boga Izraela, a pod jego nogami było jakby dzieło z szafirowego kamienia jak niebo, gdy jest jasne.
            (11) A na przywódców synów Izraela PAN nie wyciągnął swej ręki, choć widzieli Boga, jedli i pili.

            Kolor czerwony w. 3a i 7a– propozycja przymierza małżeńskiego
            Kolor zielony w. 3b i 7b – akceptacja przymierza małżeńskiego
            Kolor niebieski w. 6 i 8 – ratyfikacja krwią zwierząt
            Kolor fioletowy w. 9-11 – przymierze małżeńskie zakończone ucztą przed JHWH

            TAK ZOSTAŁO ZAWARTE PRZYMIERZE MAŁŻEŃSKIE NA HOREBIE

            Pwt 9,9-14
            (9)Gdy wstąpiłem na górę, aby otrzymać kamienne tablice, tablice przymierza, które PAN zawarł z wami, przebywałem na górze przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, nie jedząc chleba i nie pijąc wody.

            (10) Wtedy PAN dał mi dwie kamienne tablice zapisane palcem Boga, na których były wszystkie te słowa, które PAN powiedział wam na górze spośród ognia, w dniu waszego zgromadzenia.
            (11) A kiedy minęło czterdzieści dni i czterdzieści nocy, PAN dał mi dwie tablice kamienne, tablice przymierza.
            (12) I PAN powiedział do mnie: Wstań, zejdź stąd szybko, gdyż zepsuł się twój lud, który wyprowadziłeś z Egiptu. Szybko zboczyli z drogi, którą im nakazałem, i uczynili sobie odlany posąg.
            (13) PAN powiedział też do mnie: Widziałem ten lud, a jest to lud twardego karku.
            (14) Zostaw mnie, a ich wytępię i wytracę ich imię spod nieba, a z ciebie uczynię naród potężniejszy i większy od nich.

            Kolor jasno zielony w. 9 – pierwsze czterdzieści dni Mojżesza na Górze Horeb
            Kolor czerwony w. 10a i 11b – pierwsze tablice z „Dziesięciorgiem Słów”

            JAK ZOSTAŁO ZERWANE PRZYMIERZE MAŁŻEŃSKIE OBIETNICY ABRAHAMA NA HOREBIE:

            Wj 32,1-6
            (1) A gdy lud widział, że Mojżesz opóźnia swoje zejście z góry, zebrał się przed Aaronem i mówił do niego: Wstań, zrób nam bogów, którzy by szli przed nami, bo nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi Egiptu.
            (2) Wtedy Aaron im powiedział: Zdejmijcie złote kolczyki, które są w uszach waszych żon, waszych synów i córek, i przynieście do mnie.
            (3) I cały lud pozdejmował złote kolczyki, które były w ich uszach, i zanieśli je do Aarona.
            (4) Gdy on przyjął je z ich rąk, ukształtował je rylcem i uczynił z nich odlanego cielca. I powiedzieli: Oto są twoi bogowie, Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi Egiptu.
            (5) Widząc to, Aaron zbudował przed nim ołtarz i zawołał: Jutro będzie święto PANA.
            (6) A nazajutrz wstali wcześnie rano, ofiarowali całopalenia i przynieśli ofiary pojednawcze. I lud usiadł, aby jeść i pić, i wstał, aby się bawić.

            TAK ZOSTAŁO ZERWANE PRZYMIERZE MAŁŻEŃSKIE OBIETNICY ABRAHAMA NA HOREBIE

            Wj 32,7-10
            (7) Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Idź, zejdź na dół, bo zepsuł się twój lud, który wyprowadziłeś z ziemi Egiptu.
            (8) Szybko zboczyli z drogi, którą im przykazałem. Zrobili sobie odlanego cielca, oddali mu pokłon i złożyli mu ofiary, mówiąc: Oto są twoi bogowie Izraelu, którzy cię wyprowadzili z ziemi Egiptu.
            (9) PAN mówił dalej do Mojżesza: Widziałem ten lud, a oto jest on ludem twardego karku.
            (10) Teraz więc zostaw mnie, aby się rozpalił mój gniew na nich i abym ich zgładził, a z ciebie uczynię wielki naród.

            Pwt 9,15-17
            (15) Wtedy zawróciłem i zszedłem z góry. Góra płonęła ogniem, a dwie tablice przymierza były w obu moich rękach.
            (16) A gdy spojrzałem, oto zgrzeszyliście przeciw PANU, waszemu Bogu, bo uczyniliście sobie lanego cielca. Szybko zboczyliście z drogi, którą PAN wam nakazał.
            (17) Wtedy wziąłem te dwie tablice, wyrzuciłem je z rąk i stłukłem je na waszych oczach.

            Wj 32,15-30
            (15) Mojżesz odwrócił się więc i zszedł z góry, mając w ręku
            dwie tablice świadectwa, tablice zapisane po obu stronach. Były zapisane i na jednej, i na drugiej stronie.
            (16) Tablice te były dziełem Boga, a pismo też było pismem Boga wyrytym na tablicach.
            (17) Gdy Jozue usłyszał głos wołającego ludu, powiedział do Mojżesza: Odgłosy bitwy w obozie.
            (18) On odpowiedział: Nie jest to głos zwyciężających ani głos pokonanych. Słyszę raczej głos śpiewających.
            (19) Gdy się przybliżył do obozu, zobaczył cielca i tańce.
            Mojżesz wówczas rozgniewał się bardzo, rzucił z rąk tablice i stłukł je pod górą.

            (20) Wziął też cielca, którego zrobili, spalił go w ogniu, skruszył na proch, wysypał na wodę i kazał ją pić synom Izraela.
            (21) Potem Mojżesz powiedział do Aarona: Cóż ci ten lud zrobił, że sprowadziłeś na niego tak wielki grzech?
            (22) Aaron odpowiedział: Niech się nie rozpala gniew mego pana. Ty znasz ten lud i wiesz, jak jest skłonny do zła.
            (23) Mówili mi bowiem: Zrób nam bogów, którzy by szli przed nami, gdyż nie wiemy, co się stało z Mojżeszem, tym mężem, który nas wyprowadził z ziemi Egiptu.
            (24) I odpowiedziałem im: Kto ma złoto, niech je zdejmie z siebie. Dali mi je i wrzuciłem je w ogień, i tak powstał ten cielec.
            (25) Gdy Mojżesz widział obnażony lud, bo Aaron uczynił go nagim ku jego hańbie wobec jego wrogów;
            (26) Wtedy Mojżesz stanął w bramie obozu i powiedział: Kto jest za PANEM, niech przystąpi do mnie. I zebrali się przy nim wszyscy synowie Lewiego.
            (27) I powiedział do nich: Tak mówi PAN, Bóg Izraela: Niech każdy przypasze swój miecz do swojego boku. Przejdźcie przez obóz tam i z powrotem, od jednej bramy do drugiej, i zabijajcie każdy swego brata i każdy swego przyjaciela, i każdy swego bliźniego.
            (28) I synowie Lewiego postąpili według słowa Mojżesza. Tego dnia poległo z ludu około trzech tysięcy mężczyzn.
            (29) Bo Mojżesz powiedział: Poświęćcie dziś PANU swoje ręce, każdy na swego syna i na swego brata, aby dał wam dziś błogosławieństwo.
            (30) Nazajutrz zaś Mojżesz powiedział do ludu: Popełniliście wielki grzech. Wstąpię teraz do PANA, może go przebłagam za wasz grzech.

            Kolor czerwony w. 15-16 – pierwsze tablice z „Dziesięciorgiem Słów”

            Od wersetu Wj 32,26 powstaje w zastępstwie za pierworodnych, którzy zgrzeszyli a mieli wcześniej status dziedziców wiary, kapłaństwo z rodu Lewitów.

            Wj 32,31-33
            (31) Mojżesz więc wrócił do PANA i powiedział: Proszę, ten lud popełnił wielki grzech, bo zrobił sobie bogów ze złota.
            (32) Teraz jednak przebacz ich grzech, a jeśli nie, wymaż mnie, proszę, z twojej księgi, którą napisałeś.
            (33) PAN powiedział do Mojżesza: Tego wymażę z mojej księgi, kto zgrzeszył przeciwko mnie.

            Pwt 9,18-29
            (18) Potem upadłem przed PANEM jak za pierwszym razem, przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy nie jadłem chleba i nie piłem wody z powodu wszystkich waszych grzechów, które popełniliście, czyniąc zło w oczach PANA, pobudzając go do gniewu.
            (19) Bałem się bowiem tej zapalczywości i gniewu, którymi PAN zapłonął przeciwko wam, by was wytępić. Lecz i tym razem PAN mnie wysłuchał. (20) Również na Aarona PAN bardzo się rozgniewał i chciał go zgładzić. W tym czasie modliłem się też za Aarona.
            (21) A wasz grzech, to jest cielca, którego uczyniliście, wziąłem i spaliłem w ogniu, potłukłem go i pokruszyłem, aż się stał miałki jak proch. I wrzuciłem jego proch do potoku wypływającego z góry.
            (22) Potem w Tabera, w Massa i w Kibrot-Hattaawa pobudziliście PANA do gniewu.
            (23) A gdy PAN wysłał was z Kadesz-Barnea, mówiąc: Idźcie i weźcie w posiadanie ziemię, którą wam dałem, zbuntowaliście się przeciw nakazowi PANA, waszego Boga, nie uwierzyliście mu i nie usłuchaliście jego głosu; (24) Buntowaliście się przeciw PANU od dnia, kiedy was poznałem.
            (25) Dlatego upadłem przed PANEM i leżałem przez czterdzieści dni i czterdzieści nocy, bo PAN już powiedział, że was wytępi.
            (26) I modliłem się do PANA tymi słowy: Panie BOŻE, nie gub swego ludu i swego dziedzictwa, które odkupiłeś swoją wielkością, które wyprowadziłeś z Egiptu potężną ręką.
            (27) Wspomnij na swoje sługi: Abrahama, Izaaka i Jakuba; nie patrz na zatwardziałość tego ludu, na jego niegodziwość i grzech;
            (28) Aby nie mówiono w tej ziemi, z której nas wyprowadziłeś: Ponieważ PAN nie mógł wprowadzić ich do ziemi, którą im obiecał, i ponieważ ich znienawidził, wyprowadził ich, aby ich zgładzić na pustyni.
            (29) Oni są twoim ludem i twoim dziedzictwem, które wyprowadziłeś swą wielką mocą i wyciągniętym ramieniem.

            Kolor pomarańczowy w. 18 – drugie czterdzieści dni na Górze Horeb

            Wj 32,11-14
            (11) I Mojżesz modlił się do PANA, swego Boga, i powiedział: Dlaczego, PANIE, rozpala się twój gniew przeciwko twemu ludowi, który wyprowadziłeś z ziemi Egiptu wielką mocą i potężną ręką?
            (12) Dlaczego Egipcjanie mieliby mówić: Wyprowadził ich ku złemu, aby ich pozabijać w górach i aby zgładzić ich z powierzchni ziemi? Odwróć się od zapalczywości twojego gniewu i żałuj nieszczęścia, jakie chcesz zesłać na twój lud.
            (13) Wspomnij na Abrahama, Izaaka i Izraela, twoje sługi, którym przysiągłeś na samego siebie i mówiłeś do nich: Rozmnożę wasze potomstwo jak gwiazdy na niebie i całą tę ziemię, o której mówiłem, dam waszemu potomstwu i odziedziczą ją na wieki.
            (14) I PAN żałował nieszczęścia, które miał zesłać na swój lud.

            Wj 32,34-35
            (34) Idź teraz, prowadź ten lud, gdzie ci rozkazałem. Oto mój Anioł pójdzie przed tobą. Ale w dniu mego nawiedzenia ich też nawiedzę za ich grzech. (35) PAN ukarał więc lud za to, że zrobił cielca, którego sporządził Aaron.

            Pwt 10,1-3
            (1) W tym czasie PAN powiedział do mnie: Wyciosaj sobie dwie tablice kamienne podobne do pierwszych i wstąp do mnie na górę; uczyń też drewnianą arkę.
            (2) A napiszę na tych tablicach słowa, które były na pierwszych tablicach, które rozbiłeś; potem włożysz je do arki.
            (3) Uczyniłem więc arkę z drewna akacjowego i wyciosałem dwie tablice kamienne podobne do pierwszych, i wstąpiłem na górę, trzymając w rękach dwie tablice.
            (4) I napisał Pan na onych tablicach, tak jako był pierwej napisał, dziesięć słów, które mówił Pan do was na górze z pośrodku ognia w dzień zgromadzenia onego; i dał mi je Pan.

            Kolor błękitny w. Pwt 10,1 i 3; 10,4 oraz Wj 24,12a – drugie tablice z „Dziesięciorgiem Słów”

            Zwrot „dziesięć przykazań” pojawia się w Biblii tylko 3 razy. Słowo „dziesięć” pochodzi z hebrajskiego słowa w numerze Stronga 6235, który pochodzi z # 6237 równego # 6240 (wszystkie 3 takie same pisownie hebrajskie) – może to oznaczać w zakresie cyfr (jako wielokrotność liczby 10), w tym 120 000 „. Jest to najsilniejszy biblijny dowód, że cała Księga Przymierza została napisana na tych kamiennych tablicach – w końcu napisano je z przodu i z tyłu (Wj. 32:15).
            Wj 24,12-18
            (12) Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i bądź tam, a dam ci kamienne tablice, prawo i przykazania, które napisałem, abyś ich nauczał.
            (13) Mojżesz wstał więc wraz z Jozuem, swoim sługą; i Mojżesz wstąpił na górę Boga.
            (14) A do starszych powiedział: Zostańcie tu, aż wrócimy do was. A oto Aaron i Chur będą z wami. Kto by miał jakąś sprawę, niech idzie do nich. (15) Wtedy Mojżesz wstąpił na górę, a obłok zakrył górę.
            (16) I chwała PANA spoczęła na górze Synaj, a obłok okrywał ją przez sześć dni. W siódmym dniu PAN zawołał na Mojżesza spośród obłoku.
            (17) A wygląd chwały PANA w oczach synów Izraela był jak ogień pożerający na szczycie góry.
            (18) I Mojżesz wszedł w środek obłoku, i wstąpił na górę. A był Mojżesz na górze czterdzieści dni i czterdzieści nocy.

            Kolor różowy w. 18 – trzecie czterdzieści dni Mojżesza na Górze Horeb

            Prawo i przykazania – Prawo Mojżeszowe dodane z powodu grzechów, po grzechu
            złotego cielca oraz

            Księga Przymierza – zapisana na obu stronach dwóch kamiennych tablic.

            TAK ZOSTAŁO ZAWARTE PRZYMIERZE WASALSKIE NA HOREBIE ZWANE PO DZIŚ DZIEŃ „ STARYM PRZYMIERZEM”

            ==============================================================================

            Wyjścia 24:11 – przymierze jest zawarte i Mojżesz z Jozuem schodzi z góry – to jest opisane dopiero w Wyjścia 32 rozdział i w tym rozdziale robią grzech cielca.

            Kiedy w 24 rozdziale Mojżesz rozmawia z Bogiem i jest tam na górze przez jakiś czas(w trakcie 40 dni) ludzie łamią przymierze – Mojżesz o tym nie wiedział ale Bóg już to widział – zanim Mojżesz zszedł z góry.

            Jak czytamy ten opis to rozdziały Wyjścia 25 do 31 są umieszczone przed wydarzeniem złotego cielca i wydaje się, że łączy się z Przymierzem ale to co zostało przypieczętowane krwią i ucztą jest zamknięte i nic nie można do niego dodać.

            Te rozdziały bardziej pasują – żeby je umieścić po grzechu złotego cielca czyli po rozdziale Wyjścia 32 ( to tylko żeby sobie to wyobrazić – nie zmieniamy układu Biblii )

            Poza tym ciekawy jest fakt, że przybytek został zrobiony dopiero w drugim roku pobytu na pustyni.
            Miedź na ołtarz ofiarny, o którym mowa w Wyjścia 30:10 pochodzi z kadzielnic miedzianych – buntowników: Koracha, Datana i Abirama, o czym jest mowa w Księdze Liczb 16 rozdział i 17:1-4

            Ciekawą rzecz powiedział Seth Postell – że Góra Synaj Jest Świątynią Boga:

            -jak się uważnie przeczyta jakie było położenie ludu i do jakiej wysokości wchodzili na górę ( Wyjścia 24:8-18) to można zauważyć że:

            1. U podnóża góry i to w pewnej odległości stał lud ( rodowici Izraelici oraz poganie, którzy wyszli z Izraelem z Egiptu – Wyj 12:38; oni wszyscy byli nazwani ludem Bożym Izraelem; to było pierwsze wszczepienie ) – to obrazuje obóz Izraela wokół przybytku

            Na górę weszli : Mojżesz, Aaron, Nadab, Abihu, Jozue i siedemdziesięciu ze starszyzny Izraela ale nie wszyscy weszli na szczyt , poszczególne grupy pozostawały na rożnych poziomach:

            2. Na pewną wysokość weszli wszyscy i tam widzieli Boga, jedli i pili ( uczta przed Bogiem)- obrazuje to dziedziniec gdzie składano ofiary

            3. Wyżej wchodzi Mojżesz i Jozue – to obrazuje miejsce święte ( w przybytku miejsce ze stołem na chleby pokładne, świecznikiem i ołtarzem kadzidlanym)

            4. Na szczyt wchodzi sam Mojżesz – miejsce najświętsze – to obrazuje pomieszczenie z Arką Przymierza

          3. Adam

            Niestety nie ma tam odpowiedzi na moje pierwsze pytanie odnośnie fragmentu w którym Bóg przyznał się do pomyłki w 10 przykazaniach a trywialne teksty, że z czasem człowiek dojrzał, są poprostu śmieszne. Nie potrafi pan przywołać z Ewangelii tekstu w którym Jezus pozwoił na tworzenie swoich podobizn… bo go tam nie ma. Co więcej Jezus (ewangelicznym) życiu nie pozwolił sobie na łamanie praw mojrzeszowych tym bardziej dekalogu. Jakim prawem pozwolił sobie na to KK? O dojrzewaniu już się pośmialiśmy to tylko dodam jak często się zdarzają w Polsce modlitwy przy zaciekach na ścianach i wiele innych absurdów.
            Jeżeli cała Biblia jest objawieniem Bożym to ja odwrócę pytanie „Czy uważa Pan, że należy zachowywać prawo lewiratu?” itd.
            Niezmienia to istoty rzeczy jaką było zwołanie przez Konstantyna soboru nicejskiego czego następstwem było usunięcie niewygodnego tekstu z dekalogu. Przypomnę tylko, że Konstantyn wyznawca Mitry przewodził temu soborowi i wtedy narodził się KK jaki znamy. Ze wszystkimi podobieństwami do wiary w perskiego / rzymskiego boga słońca.

      2. Magg

        Prowadzi pan rozmowę w taki sposób by ośmieszyć mądry tekst. Najwyraźniej nie zrozumiał go pan. To logiczne że zakaz tworzenia obrazu związany jest z zakazem oddawania czci obrazom czy rzeźbom. W kościele katolickim nie czcimy obrazów czy rzeźb tylko Boga a to tylko symbole. Jeśli chce Pan się trzymać dosłownie litery i tego jednego zdania to proszę sobie nie robić selfie, bo to też tworzenie obrazu

    3. Polski Język Trudny Język

      Ponieważ „mordowanie” jest neologizmem, czymś potocznym i z czasem zyskało dodatkowy kontekst. Na przykład w polskim prawie nie masz czegoś takiego jak „morderstwo” czy „mordowanie”. Masz „zabójstwo”, które pochodzi od słowa „zabijać” i polskim prawie stoi „Kto zabija człowieka…”, a nie „Kto morduje…”. To amerykanizm i słowo absurdalnie potoczne, dlatego żaden językoznawca go nie użyje. Używają go media, filmy czy literatura gdyż kojarzy się z czymś bardziej celowym i brutalnym. Mam nadzieje, że Ci odpowiedziałem.

      1. Ojciec Jakub

        Dziękuję za to ciekawe wyjaśnienie/dopowiedzenie.

      2. Jacek Kosakowski

        Szanowny Polski Języku Trudny Języku. To chyba nie jest do końca tak jak to próbujesz wszystkim odpowiadać. Po pierwsze , w polskim prawie stoi ” sprawca rozboju…” a nie ” sprawca kradzieży z użyciem przemocy „… A po drugie ,angielskie prawo rozróżnia : morderstwo (murder) oraz pozbawienie życia (manslaughter). Mam nadzieje, że Ci odpowiedziałem. Wyrazy szacunku . Jacek Kosakowski.

  2. ojciec Jakub

    Dobre pytanie. Z pewnością precyzyjniejsze byłoby „NIE MORDUJ”, gdyż w ten sposób jest jasne, że chodzi wyłącznie o człowieka. I tak też mamy w niektórych angielskich tłumaczeniach: „You shall not murder”. Myślę, że sformułowanie „NIE ZABIJAJ” było i będzie używane w różnych polskich tłumaczeniach, dlatego, że wpisało się ono już tak bardzo w naszą świadomość (większość z nas uczyła się 10 przykazań na pamięć jako dziecko), że wprowadziłoby trochę (być może niepotrzebnego) zamieszania. Tym bardziej, że tłumaczenie „NIE ZABIJAJ” nie jest błędne, tyle że domaga się wyjaśnienia. Przyznam, że nie mam jakiejś przygotowanej odpowiedzi na to pytanie.

  3. PiotrG.

    Wj 20:17 i Pwt 5:21
    W Septuagincie w obu tych wersetach najpierw padają słowa:
    – Nie będziesz pożądał żony bliźniego swego.
    Natomiast sprawdzałem w kilkudziesięciu innych przekładach (polskich i angielskich) i we wszystkich jest (tłum. z pism hebrajskich?) mają zmienioną kolejność.
    Wj – Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego.
    Pwt – Nie będziesz pożądał żony swojego bliźniego.
    Czyli ,,Wj” najpierw dom, a w ,,Pwt” najpierw żona.
    W Septuagincie zaś zarówno w Wj i Pwt najpierw żona.

    1. PiotrG.

      Tak jest w polskim przekładzie, w angielskim również. Domniemam, że w greckiej LXX jest tak samo, sprawdzałem choć mogły pomylić mi się literki 😉 Może Ojciec wie czy tak podaje oryginał LXX ?

  4. W Biblii można znaleźć informacje o tym że my jako ludzie NIE MOŻEMY otaczać czcią nawet żywych aniołów , niezależnie od tego jaką mają rangę w niebie KOL. 2:18; OBJ. 19:10 ; 22:8,9. W E.JANA 4:24;2KO.4:18;5:6,7 , jest informacja o tym że słudzy PRAWDZIWEGO BOGA , który jest duchem mają oddawać MU część w duchu i prawdzie . Pod G . Synaj BÓG potępił kult cielca , mimo iż Izraelici używali w związku z nim JEGO imienia WJ. 32:3- 10

    1. Lysiak

      a co do 2 piotra 1.20
      Bo przede wszystkim wiecie, że żadne proroctwo zawarte w Pismach nie wypływa z jakiejś osobistej interpretacji. Nic nie ma ze v zlostslo zlecone kisciolowi… prosze nie oszukiwać ludzi bo bylo tez napisane : Mateusza 7.15 -20
      Rozpoznacie ich po owocach. Czy z cierni zbiera się winogrona albo z ostu figi? 17 Podobnie każde dobre drzewo wydaje dobre owoce, a każde złe drzewo wydaje złe owoce. 18 Dobre drzewo nie może rodzić złych owoców, a złe — dobrych. 19 Każde drzewo, które nie wydaje dobrych owoców, ścina się i wrzuca w ogień. 20 Rzeczywiście więc rozpoznacie tych ludzi po ich owocach. 21 

      Pobudka!

      1. Ojciec Jakub

        Pismo Święte może być interpretowane tylko i wyłącznie przez wspólnotę Kościoła, ponieważ na obszarze Kościoła (tj. wspólnota pierwszych chrześcijan po przewodnictwem św. Piotra) ono powstało. Bez Kościoła nie istnieje Pismo Święte, ponieważ to Kościół ustalił kanon Pisma Świętego na soborze Trydenckim w XVI w. Była to reakcja na działania Lutra, który odrzucił księgi deuterokanoniczne. A właściwie Kościół podczas Soboru Trydenckiego tylko powtórzył to, co było zatwierdzone już podczas synodu w Kartaginie i Hipponie pod koniec IV w.

        1. Lukasz

          Pismo jest natchnione przez Boga i to właśnie on kieruje i daje je poznać komu chce , przywlaszczanie sobie praw opartych na kłamstwie i oszustwie sięga w kościele już od początku tej instytucji … Niestety historia nie klamie … Cesarz Konstantyn wcale nie przekazał kościołowi ziem watykańskich do czego kościół się sam przyznał … Więc skoro cis powstało na kłamstwie i oszustwie jakie ma dawać owoce ?
          Pielęgnowanie tradycji pogańskich w różnych świętach katolickich nasuwa samoistnie myśl skad wywodzi się ta religia …

          1. Ojciec Jakub

            Bardzo proszę o podanie źródeł, skąd Pan bierze te informacje, że Kościół „od początku” oszukuje. Rozumiem, że mam Pan jakieś dokumenty z przełomu I/II wieku. I jeśli można to proszę pisać trochę jaśniej, bo nie wiem co ma wspólnego Konstantyn i jakieś ziemie do Pisma Świętego. W Kościele od początku byli dobrzy i źli pasterze (Judasz). Jeszcze raz proszę o podawanie źródeł z których Pan korzysta.

          2. Jacek Kosakowski

            Szanowny panie Lukaszu. Chciałbym się odnieść w tym miejscu do komentarza szanownego o.Jakuba Jacka. ” Bez Kościoła nie istnieje Pismo Święte „. Odpowiem przykładem… Jeżeli bym sobie stworzył swoje „pismo święte” z opowiadań S .Lema i rościł sobie prawa do swojej interpretacji , to czy tez nazwał by mnie pan oszustem. ? Przecież to jest moje ” pismo święte” …..Moja interpretacja powstawania świata , moja interpretacja powstania człowieka ……. A tak na marginesie… to ja twórca pisma opowiedziałem panu o moim bogu….to ja powiedziałem ze księgi które , je tworzą są natchnione i to ja mowie jak trzeba je interpretować . Na tym polega religia . Z opowiadań S . Lema wybieram co dla mnie odpowiednie na potrzeby kultu,opracowuje dogmaty…Przecież zawsze może zmienić pan religie ,zmienić sobie mojego boga na innego ……. i przestać nazywać mnie oszustem….w tej kwestii . Jak pan sam widzi ,szanowny o.Jakub Jacek ma niewątpliwie słuszność w tej kwestii. Z poważaniem Jacek Kosakowski.

        2. Lukasz

          Rzymian 1.24-32

          1. Adam

            koscioł jako ten który znamy powstał w IV w naszej ery i ma tyle z chrześcijaństwem co dopisał sobie do nazwy. Konstantyn I Wielki dodał chrześcijaństwo do pocztu wierzeń rzymian bo ci nie chcieli walczyć w obronie imperium przed chordami Hunów i innych ludów które w tym czasie migrowały do cesarstwa. Sylwester 1 który wg KK był wtedy biskupem rzymu podlegał pod Konstantyna I a potem Teodozjusza I którzy defacto sprawowali władzę i dyktowali warunki jak powinna wyglądać wiara chrześcijańska. To Teodozjusz I zaczął prześladować chrześcijan nazywając ich heretykami bo niechcieli podporządkować sie uchwałom soboru Nicejskiego który defacto dał nazwę wszystkim wierzeniom rzymskim – chrześcijaństwo ustanawiając główne święta rzymskie chrześcijańskimi… w tym niedzielę

  5. Ryszard Dec

    Szanowny Jakubie, wpadłem na Twój kanał przypadkowo i przesłuchaliśmy z żoną wielu ciekawych wykładów na YT. Dlatego postanowiłem do Ciebie napisać pomimo, że jesteś katolickim księdzem. Nie mam względu na osobę, gdyż każdy z nas może mieć poznanie cząstkowe, ważniejsze jest dawanie świadectwa o Chrystusie, jak sam głosisz. Nie mam pewności co zrobisz z tym co chciałem Ci przekazać, ale to już inna sprawa. Moja żona powiedziała przed chwilą, że szkoda Ciebie, abyś szedł na zatracenie, miedzy innymi za kłamstwa o dziesięciu przykazaniach, na które tutaj się natknęliśmy. W książce Józefa Flawiusza pt. ” Dawne Dzieje Izraela”, którą chwalił Prymas Polski Kardynał Wyszyński i przekazał tłumaczenie polskich księży biblistów pod redakcją ks. Dąbrowskiego, papieżowi Janowi XXIII w 1962 roku, jest wyszczególnione o dziesięciu przykazaniach w kolejności tak jak w Biblii ( str.190/5). Wniosek jest z tego taki, że macie świadomość łamania dekalogu – najważniejszego przykazania miłości, o którym mówił Pan Jezus. Pierwsze 4 przykazania dotyczą miłości do Boga, zaś następne 6 do tyczą miłości bliźniego. Jak na pewno wiesz, nie jest to cała Księga Przymierza, gdyż te przykazania mówił na Górze Horeb sam YHWH = Pan Jezus, gdyż Izraelici bali się, że umrą i nie chcieli z trwogi słuchać już Boga, więc resztę powiedział do nich Mojżesz. To tak w wielkim skrócie, ale wersety znasz. Odniosę się teraz do tego co napisałeś o tym, że „Pismo Święte może być interpretowane tylko i wyłącznie przez wspólnotę Kościoła”, tylko że w Biblii nie ma nic o żadnym „kościele”, a o zgromadzeniu ludu Bożego i dobrze wiesz o czym piszę, kto nim jest. Nie jest tym zgromadzeniem żadna denominacja złożona z ludzi nie narodzonych z Boga. Aby się z Boga narodzić trzeba umrzeć dla grzechu, zaś to wymaga jego identyfikacji. Grzech jest przecież przekroczeniem prawa, które w Nowym Testamencie nie jest przez tłumaczy wyraźnie sprecyzowane, o które prawo chodzi. Używa się określeń takich jak prawo czy zakon, co dla wielu dzisiejszych czytelników nie ma wielkiego znaczenia i jeszcze mniejsze zrozumienie o co chodzi. Dlatego nie są rozumiane ewangelie oraz żadne listy Pawła, chociaż daje on świetne przykłady na rozdzielność prawa na Księgę Przymierza i Prawo Mojżeszowe, jest tego cała masa, włącznie z porównaniami, które jednak wielu ignoruje. Wraz ze zmianą kapłaństwa z lewickiego na melchizedekowe, nastąpiła zmiana prawa, z Prawa Mojżeszowego na Księgę Przymierza – umowę małżeńską – ketubę spod Horebu. Obecnie w Nowym Przymierzu wszyscy jesteśmy kapłanami według porządku Melchizedeka, to ja się Ciebie pytam, jakim kapłanem jest ksiądz katolicki czy protestancki, czy świadków J…, czy inny??? Nie myśl, że z innymi księżmi nie rozmawiałem na ten temat, wszyscy nie mieli nic do powiedzenia, a byli wśród nich także doktorzy Prawa Kanonicznego i inni wybitni katoliccy księża, jeden powiedział tylko, że jest już za stary aby się nawrócić. Piszę o ty nie z pychy, ale z miłości, o czym im także mówiłem. Jesteśmy z żoną i kilkoma braćmi, i siostrami grupą domową, złożoną z narodzonych z Boga i studiujemy Słowo Boże bardzo dogłębnie, co zresztą widać po tym na jakie kanały się zapuszczamy, między innymi na Twój. Wiele rzeczy tłumaczysz dobrze i chwała Ci za to, ale jeszcze nie spotkałem nikogo, kto wiedziałby co znaczy przypowieść o szatach i bukłakach, co jest starym winem i bukłakami, oraz co to są nowe bukłaki i nowe wino, o szatach nawet nie wspomnę. Piszę Ci o tej przypowieści, gdyż ma ona kluczowe znaczenie dla zrozumienia podziału tych dwóch „praw”, z których Księga Przymierza była włożona do Arki Przymierza, zaś Prawo Mojżeszowe było dane przez Aniołów i położone obok niej. Księga z wnętrza arki jest teraz w Nowym Przymierz, wpisana w nasze serca i na umysłach, a nie na kamiennych tablicach. Boga mamy czcić w Duchu i Prawdzie, więc nie mamy się obrzezywać fizycznie, jak Izraelici, którzy byli do tego zobligowani obietnicą Boga dla Abrahama. Do krzyża zostało przybite tylko Prawo Mojżeszowe, które było dodane z powodu grzechów i miało być wychowawca do przyjścia Mesjasza. Ono to oskarżało, gdyż regulowało jeszcze istniejący grzech i było w ręku kapłanów z rodu Lewiego, jako pośredników. Do przymierza po ratyfikacji krwią i uczcie nie można było nic dodać ani ująć, więc ten dodatek w postaci Prawa Mojżeszowego był narzucony siłą i pilnował SEPARACJI, gdyż małżeństwo zostało zerwane grzechem złotego cielca. To MAŁŻEŃSTWO w SEPARACJI – bez bezpośredniego kontaktu z Bogiem=YHWH – Panem Jezusem zostało nazwane STARYM PRZYMIERZEM i stad tyle nieporozumień, ale to na dłuższy wywód. Polecam zapoznać się na czym polegał bunt Koracha, który rok po złamaniu przymierza, miał czelność twierdzić, że jego plemię wraz z plemieniem Rubena także są kapłanami, miał na myśli kapłaństwo melchizedekowe.
    To tyle na razie, jestem otwarty na dyskusję pod kątem Słowa Bożego, które każdy nowo narodzony Izraelita (nie mylić z państwem na Bliskim Wschodzie) może czytać i interpretować. Serdecznie pozdrawiamy i życzymy błogosławieństwa Bożego.
    Ryszard z Elą

    1. Barbara Giec

      Hej, prowadzicie może jakaś stronę internetowa albo jakieś miejsce gdzie można by was było posłuchać/ poczytać?
      Pozdrawiam Barbara

  6. Andrzej

    Kluczem jest jak zwykle interpretacja – wszyscy widzimy to samo, a rozumiemy już inaczej. Inaczej, bo rozumujemy po ludzku, mamy inne spojrzenie, wiedzę, inne doświadczenia, a może tak nam wygodniej, do uzasadnienia własnych teorii…
    Zwolennicy celowego usunięciu drugiego przykazania w celu legalizacji przez KK wszelkich figurek i obrazów, widzą w tym fragmencie przede wszystkim zakaz tworzenia wizerunków Jezusa, Maryi i świętych, ewentualnie zakaz tworzenia wizerunków Boga, bo są przeciwnikami „modlenia się do figurek”. Często też przytaczany jest przy okazji fragment o modleniu się w zaciszu własnej izdebki, który ma być dowodem, że kościoły też nie są do niczego potrzebne, a człowiek jest samowystarczalny w kontakcie z Bogiem i nie potrzebuje żadnych pośredników (święci, Matka Boska, kapłani…).
    Możemy sprzeczać się o interpretację, ale pamiętajmy, że ten problem istnieje od wieków. Współcześni Jezusowi też byli podzieleni na frakcje, które inaczej interpretowały pisma proroków i rolę Mesjasza, do tego stopnia, że większość nie uwierzyła samemu Mesjaszowi…
    „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!”
    Czy odnoszenie tego fragmentu do Boga nie jest nadinterpretacją? Czemuż to Bóg nie miałby powiedzieć wprost: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby przedstawiającej Mnie”, a zamiast tego mówi o tym „co jest na niebie wysoko” albo „na ziemi nisko”… Skąd ta pewność, że używając takich określeń, mówi o Sobie? Czy kiedykolwiek Bóg w ten sposób określał Siebie? Dalsza część, mówiąca o Bogu zazdrosnym, zdaje się to potwierdzać: Bóg nie byłby przecież zazdrosny o Siebie, prawda? Tym samym Bóg zabrania tego, co od Niego oddala, a z pewnością tym jest kult rzeźb i obrazów „tego, co jest na niebie wysoko” albo „tego, co jest na ziemi nisko”, zamiast kultu Boga.
    Informacja o kim/czym fragment mówi faktycznie zawarta jest w odpowiedzi na pytanie: jak mieli rozumieć go współcześni autorowi (a w zasadzie temu, kto go spisał)? Jeżeli powstał zakaz, to znaczy, że mówiąc kolokwialnie, z czymś był problem. Najbliżej mamy cielca, ale przez historię narodu wybranego przewija się też cały czas większe zagrożenie, związane z kultem bogów sąsiednich ludów. Przez wieki raz ustanawiają wyżyny, budują ołtarze dla Baala czy Aszery (czyli tworzą wizerunki innych bogów), a następnie miarkują się (czy nie przede wszystkim ze względu na te fragmenty Pisma, o których dyskutujemy?) i niszczą stele, aszery, wyżyny… Jedna kluczowa kwestia: w każdym z tych przypadków rzeczone wizerunki nie mają nic wspólnego z Bogiem, a służą do oddalenia się od Niego, do zastąpienia Go czymś innym, wyparcia Go z codzienności.
    A jak to się ma do naszego kultu świętych? Wierzymy, że świeci osiągnęli cel – Niebo, dlatego są wzorami do naśladowania. Obraz czy figurka to tylko symbol, który nie zastępuje Boga, to często deklaracja i przypomnienie: „chcę być jak on – w miłości do Boga, do bliźniego, w wierze, w wytrwałości, w drodze do Boga”. Wizerunek świętego przypomina, że „się da”, chociaż cały dzisiejszy świat twierdzi inaczej. Tu nie ma mowy o zastępowaniu kultu Boga czymś innym (jakimś innym bogiem, nieważne czy w postaci rzeźby, obrazu czy czegoś innego) – mówimy raczej o czymś, co do Niego zbliża i o Nim przypomina w naszej codzienności.

    Jeszcze w temacie wizerunków: jak się mają do tego uznane przez KK objawienia św. siostry Faustyny i nakaz Jezusa namalowania obrazu?

    1. Samson

      Witam. Andrzeju, moim zdaniem tłumaczenie, a właściwie Twoja interpretacja fragmentu przykazania o bałwochwalstwie niestety jest troszkę, a raczej tylko przypuszczeniem i nie do końca spójnym z Biblią. Twierdzisz, że tekst Wj 20:4:
      „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!” – (Twoje pytanie) – dlaczego nie można by m. in. rozumieć tak, że jest to nadinterpretacja: „Nie będziesz czynił żadnej rzeźby przedstawiającej Mnie” jakoby miałoby świadczyć, że Bóg nie odnosił się do czynienia czegokolwiek podobnego do Siebie. To jak wyjaśnisz poniższe fragmenty, które temu akurat przeczą:

      „(18): Do kogo chcecie porównać Boga i jakie podobieństwo chcecie Mu przypisać?” [Biblia Lubelska, Iz 40: 18]

      „(12): Boga nikt nigdy nie widział. Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg w nas pozostaje, a Jego miłość w nas jest doskonała”. [Biblia Lubelska, 1J 4: 12]

      (21): Choć bowiem poznali Boga, to jednak nie oddali Mu chwały jako Bogu i nie złożyli Mu dziękczynienia, lecz w swych pomysłach utracili wszelkie rozeznanie, a ich nierozumne serce znalazło się w ciemnościach. (22): I tak podając się za mądrych, stali się głupimi: (23): Majestat nieprzemijającego Boga zamienili na obraz przedstawiający zniszczalnego człowieka, ptaki, zwierzęta czworonożne i płazy. [Biblia Lubelska, Rz 1: 21 – 23]

      Isa 40:18 Do kogo więc przyrównacie Boga? A jaką podobiznę z nim porównacie?
      Isa 40:19 Rzemieślnik odlewa posąg, a złotnik powleka go złotem i odlewa do niego srebrne łańcuszki.
      Isa 40:20 Kogo z powodu ubóstwa nie stać na ofiarę, wybiera drzewo, które nie próchnieje; wyszukuje zdolnego rzemieślnika, aby przygotował rzeźbiony posąg, który się nie chwieje.
      Isa 40:21 Czy nie wiecie? Czy nie słyszeliście? Czy wam nie opowiadano od początku? Czy nie zrozumieliście tego od założenia fundamentów ziemi?
      Isa 40:22 To ten, który zasiada nad okręgiem ziemi – jej mieszkańcy są jak szarańcza; ten, który rozpostarł niebiosa jak zasłonę i rozciągnął je jak namiot mieszkalny;
      Isa 40:23 Ten, który książąt obraca wniwecz, sędziów ziemi czyni nicością.
      Isa 40:24 Nie będą wszczepieni ani posiani ani ich pień nie zakorzeni się w ziemi; powieje na nich, wnet usychają, a wicher unosi ich jak ściernisko.
      Isa 40:25 Do kogo więc mnie przyrównacie, abym był do niego podobny? – mówi Święty. Iz 40: 18 – 25.

      Dz 17:29 „Act 17:29 Będąc więc z rodu Boga, nie powinniśmy sądzić, że Bóstwo jest podobne do złota, srebra lub kamienia, misternie wyrzeźbionych według wyobrażenia ludzkiego”.

      „(3): Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce. (4): Ich bożki to srebro i złoto, robota rąk ludzkich. (5): Mają usta, ale nie mówią; oczy mają, ale nie widzą. (6): Mają uszy, ale nie słyszą; nozdrza mają, ale nie czują zapachu. (7): Mają ręce, lecz nie dotykają; nogi mają, ale nie chodzą; gardłem swoim nie wydają głosu. (8): Do nich są podobni ci, którzy je robią, i każdy, który im ufa”. [Biblia Tysiąclecia II, Ps 115: 3 – 8]

      „(8): Ja, któremu na imię jest Jahwe, chwały mojej nie odstąpię innemu ani czci mojej bożkom”. [Biblia Tysiąclecia II, Iz 42: 8]

      „Pilnie się wystrzegajcie- skoroście nie widzieli żadnej postaci w dniu, w którym mówił do was Pan spośród ognia na Horebie- abyście nie postąpili niegodziwie i nie uczynili sobie rzeźby przedstawiającej podobiznę mężczyzny lub kobiety, (…) obyś nie pozwolił się zwieść, nie oddawał im pokłonu i nie służył”. Powtórzonego Prawa (4:15-19)

      Dlatego to co pisałeś później uzasadniając, że Bóg ST jest Bogi
      em zazdrosnym
      powołując się na Wj 20: 5
      kompletnie do Twojej argumentacji nie pasuje, a wręcz jej przeczy
      , zazdrość ta dotyczyła właśnie tego, żeby Izraelici nie porywali sie na próby porównywania Boga Jahwe do czegokolwiek uczynionego ręką ludzką, a więc posągów czy rzeźb itp. co widać wyraźnie w przedstawionych wyżej fragmentach. np. Iz 42: 8, czy Pwp 4: 15 – 19.
      Pozdrawiam

  7. Marcin

    Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus,

    Serdeczne Bóg zapłać za otwierający oczy i rozwiewający wiele wątpliwości artykuł.

    Czytając artykuł towarzyszyły mi dwie myśli „1. Prościej się nie da tego wyjaśnić. 2. Trzeba mieć ogromną wiedzę i pokorę wobec tekstu Biblijnego, aby wyciągać poprawne wnioski:”

    Biorąc to pod uwagę komentarze pod artykułem bardzo mnie poruszyły. Przeraża mnie agresywny ton i wielkie zacietrzewienie. Najbardziej zaś chyba zamknięcie na wszelkie logiczne argumenty.

    Praktycznie rzec ujmując zastanawiam się gdzie jest ta granica. To znaczy do którego momentu da się jeszcze przekonywać wrogów Kościoła Świętego mocą intelektu, a w którym pozostaje już tylko modlitwa.

    Niech Bóg Ojcu błogosławi i dodaje sił do głoszenia Ewangelii w szczególności na tym duchowym polu minowym jaki powstaje tam gdzie dostaną się sekty o proweniencji protestanckiej.

    Z Panem Bogiem

    1. Ojciec Jakub

      Dziękuję za te słowa. Chyba w każdej dyskusji potrzebna jest zarówno modlitwa jak i dobrze ugruntowana wiedza. Niekiedy jednak i to nie pomaga.

  8. Alex

    Witam wszystkich. Ostatnio miałem okazję porozmawiać z wyznawcą religii protestanckiej po czym zachwiała się moja wiara w to w czym miałem przekonanie i jestem na rozdrożu. Nie oceniam nikogo lecz doszukuje się prawdy. Kto jest w stanie powiedzieć czemu różaniec ma w sobie moc egzorcyzmu i dla czego miałbym uważać że tak nie jest? Czemu miałbym nie modlić się do św Michała Archanioła i wszystkich Chórów Aniołów tak jak uczy nas KK? czy eucharystia to wymysł czy rzeczywiście potrzeba odpowiednich modlitw przez kapłana do przemiany chleba w Ciało Boże? proszę o przemyślane odpowiedzi jeśli się ktoś odważy, bo Pan Bóg patrzy na to i raczej nie spodoba mu się kpienie z takich tematów. Z góry Dziękuję i Pozdrawiam

    1. Ojciec Jakub

      Różaniec jest po prostu modlitwą do Boga za pośrednictwem Maryi. Kościół bowiem to wspólnota osób, które osiągnęły zbawienie jak i również tych, którzy są w czyśćcu i na ziemi. Jest to wspólnota żywa, gdzie ludzie mogą sobie nawzajem pomagać osiągnąć zbawienie. Modlimy się do aniołów ponieważ samo Pismo Święte poucza nas o tym, że aniołowie są nam dani jako pomoc ku osiągnięciu zbawienia. Jeśli chodzi o protestantów, to wypowiem się krótko. Luter w XVI (!!!) odrzucił wszystkie sakramenty oprócz chrztu. Odrzucił całe dziedzictwo pierwszych chrześcijan i idąc za własnym „wydaje mi się” odrzucił 7 ksiąg Starego Testamentu. Należy jednak pamiętać, że kanon Pisma ŚWiętego został zatwierdzony w XVI na soborze Trydenckim Jao reakcja na błędy Lutra, jednakże juz na synodach w Kartaginie i Hipponie, które miały miejsce IV w. została podana lista ksiąg Pisma Świętego, które sobór Trydencki tylko potwierdził. Jeśli chodzi o Eucharystię, to od początku chrześcijanie troszczyli się o nią w sposób najdonioślejszy. Można by tu przytaczać bez końca pisma z pierwszych wieków mówiących o Eucharystii jako żywym Ciele Chrystusa (z II w.: najstarsza katecheza chrześcijańska „Didache”; „Apologia” św. Justyna; „Tradycja Apostolaska”, św. Hipolita z Rzymu; „Akta męczenników z Abideny” [304 r.]; Msza Św. Klemestyńska w „Konstytucjach Apostolskich” [380 r] itd.).

    2. Jacek Kosakowski

      Zacny Alexie. Jeśli mógłbym jakoś pomoc tobie na tym rozdrożu to chciałbym zacząć od twego pytania ” czy transsubstancjacja to wymysł ?” Warto zacząć od naukowego podejścia do tego dogmatu. W tym celu należy zapoznać się z fragmentem wywodów periodyku teologicznego najsłynniejszej papieskiej uczelni we Włoszech „Gregorianum” ( Włochy,lipiec 1957 r., tłum. Z. Morawski ) .”Stosując w odniesieniu do dogmatu o Eucharystii określone kryteria, musimy stwierdzić, że w czasie przeistoczenia za sprawą słów Chrystusa, cała substancja chleba i wina przemienia się w Ciało i Krew Pańską. Tym samym protony, neutrony i elektrony wchodzące w skład zakonserwowanej materii, jej atomy, cząstki, jony, zespoły molekularne, mikrokryształy — słowem całość składników, z których składa się chleb i wino, przestaje istnieć, przekształcając się w Ciało i Krew Chrystusa. Pozostają natomiast wszystkie formy zewnętrzne charakterystyczne dla tych substancji: rozmiar, masa, ładunki elektryczne wraz ze związaną z tym całą aktualną i potencjalna energią magnetyczną, elektryczna i tym samym wszystkie efekty optyczne, akustyczne, termodynamiczne, elektromagnetyczne, które te siły mogą wytworzyć. Wszystko to razem stanowi cechy eucharystyczne, czyli całość zjawisk bezpośrednio eksperymentalnych…”.
      Mam nadzieje ze choć trochę pomogłem. Życzę powodzenia na tej drodze ….obfitości łask od Boga a w szczególności światła na tej drodze które dla nas niesie .
      „Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym.” (II List do Koryntian 4,6)
      Z poważaniem Jacek Kosakowski.

      1. Adam

        Albowiem jeden jest Bóg, jeden też pośrednik między Bogiem a ludźmi, człowiek2, Chrystus Jezus, 6 który wydał siebie samego na okup za wszystkich jako świadectwo we właściwym czasie3. 7 Ze względu na nie ja zostałem ustanowiony głosicielem i apostołem – mówię prawdę, nie kłamię – nauczycielem pogan we wierze i prawdzie.

        Pięknie pan uczy. Ksiądz katolicki to raczej fałszywy pasterz który ciągnie nas w stronę stracenia.

        „Co do mnie, to świadczę każdemu, który słucha słów proroctwa tej księgi: Jeżeli ktoś dołoży coś do nich, dołoży mu Bóg plag opisanych w tej księdze. A jeżeli ktoś ujmie coś ze słów tej księgi proroctwa, ujmie Bóg z działu jego z drzewa żywota i ze świętego miasta, opisanych w tej księdze.”

  9. Alex

    Dziękuję. Tak sobie jakoś otworzyłem gdziekolwiek Pismo Święte Nowy Testament Pielgrzymka Jana Pawła II do Ziemi Świętej i trafiłem na taki oto tekst w Liście do Galatów – …… Na cóż więc Prawo? Zostało one dodane ze względu na wykroczenia aż do przyjścia Potomka, któremu udzielono obietnicy; przekazane zostało przez aniołów; podane przez pośrednika. Pośrednika jednak nie potrzeba , gdy chodzi o jedną osobę, a Bóg właśnie jest sam jeden….. Więc rodzi się pytanie czy powinniśmy modlić do Boga za pośrednictwem Marii czy jednak to czyjaś fantazja która zakorzeniła się w naszych naiwnych umysłach?
    P.S. Całe życie byłem i nadal jestem katolikiem i chcę umocnić w rozumieniu tego co nam jest przekazywane niemniej jednak Wiara w Boga moja się nie złamie pod żadnym pretekstem bo mam z nim szczególną więź z dzieciństwa.

    1. Samson

      Witam. Polecam Alexie chociażby przeczytać te fragmenty, myślę że pomogą:>) : 1 Tym 2: 5, Hebr. 7: 22 – 28. Pozdrawiam.

  10. Malgorzata

    Panie Alex, nie wiem, czy słuchał Pan kazań ks. Dominika Chmielewskiego i wywiadów ks. Piotra Glasa. Oni pięknie tłumaczą pośrednictwo Matki Chrystusa i moc różańca świętego i to są bardzo mocne kontrargumenty na wszelkie ataki. Pozdrawiam

  11. Zygmunt Olszewski

    Cała ta dyskusja to dyskusja o tym ze gdyby babcia miała wąsy to była by dziadkiem czy też nie? Ona przecież nie daje odpowiedzi jednoznacznej napytanie jakim prawem Kościół Katolicki zmienił treść przykazań boskich kiedy biblia jest pismem Świętym i jej treść nikt nie ma prawa zmieniać czy nam się chce czy też nie! Przestańmy wmawia sobie chorobę i zacznijmy przestrzegać przykazania boskie a nie te które wymyślili duchowni Kościół Katolickiego!

    1. Ojciec Jakub

      Tego rodzaju komentarze, świadczą o tym, że albo Pan nie przeczytał, tego co napisałem, albo nie zrozumiał.

      1. heretyk46

        Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest ateizm

        1. Ojciec Jakub

          🙂 Ateizm jest nielogiczny

        2. Hagnos

          Tak, ale najpierw musisz przestać bać się śmierci, co dla wielu jest nieosiągalne. Następnie zaakceptować, że nie wiesz (nie mylić z wierzysz) co po śmierci następuje, jeśli w ogóle coś, gdyż stan obecnej wiedzy (nie wiary) wskazuje na to, że nic. Wtedy „wystarczy” odrzucić wszystkie księgi legend i baśni, wysilić się na odrobinę nonkonformizmu i jesteś wolny od życia w strachu i ciągłym poczuciu bycia nie dość dobrym. Ale to nie jest droga dla każdego.

  12. Norbert

    „Tego rodzaju komentarze, świadczą o tym, że albo Pan nie przeczytał, tego co napisałem, albo nie zrozumiał.”

    Co tu jest do zrozumienia? Kosciol rzymskokatolicki nie naucza Dekalogu dziesięciu Bożych przykazań.

    Biblijna wersja Dekalogu
    2 Księga Mojżeszowa 20, 2-17

    1 Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.Nie będziesz miał innych bogów obok mnie.

    2 Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie
    w górze, i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie
    będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja Pan, Bóg twój,
    jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego
    i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą. A okazuję łaskę do
    tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich
    przykazań.
    3 Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twojego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, który nadużywa imienia jego.

    4 Pamiętaj, abyś dzień sobotni święcił. Sześć dni robić będziesz i
    będziesz wykonywał wszystkie roboty twoje; ale dnia siódmego sabat
    Pana, Boga twego, jest: nie będziesz wykonywał weń żadnej roboty, ty i
    syn twój, i córka twoja, sługa twój i służebnica twoja, bydlę
    twoje i gość, który jest między bramami twymi. Przez sześć dni bowiem
    czynił Pan niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest, a odpoczął dnia siódmego; i dlatego pobłogosławił Pan dniowi sobotniemu i poświęcił go.
    5 Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały twoje dni w ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.
    6 Nie zabijaj.
    7 Nie cudzołóż.
    8 Nie kradnij.
    9 Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.

    10 Nie pożądaj domu bliźniego swego, nie pożądaj żony bliźniego swego
    ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani
    żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.

    Wersja katechizmowa

    “Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli”.

    1 Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.
    2 Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.
    3 Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.
    4 Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył i dobrze ci się powodziło na ziemi.
    5 Nie zabijaj.
    6 Nie cudzołóż.
    7 Nie kradnij.
    8 Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu.
    9 Nie pożądaj żony bliźniego twego.
    10 Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

    Na 1 rzut oka widać ze 9 i 10 przykazanie w wersji katechizmowej jest jednym. Jeżeli ktoś uważa inaczej, czyli że 10-te przykazanie jest oddzielnym przykazaniem i nie nawiązuje do 9-go, to jak należy je rozumieć i przestrzegać? Rozbito te przykazanie na dwa aby zachować liczbę przykazań, po tym jak postanowili nie zamieszczać drugiego przykazania.

    3 przykazanie z katechizmu mówi tylko o tym aby dzień święty święcić, nie mówi jaki to dzień, i jak należy święcić ten dzień. W katolickim kościele i nie tylko nim przestępuje się to przykazanie, i dla zmyłki obchodzi się niedzielę aby ludzie myśleli że to właśnie ten dzień trzeba święcić. Księdza pytałem to mówił że święcą niedzielę bo Jezus zmartwychwstał w niedzielę. Inni mówią że szabat Żydów obowiązywał tylko, jeszcze inni że Jezus zniósł szabat. Ogólnie jest tyle wymówek ile ludzi. Prawdy boją się tylko ci którzy idą na zatracenie.

    1. Ojciec Jakub

      Drogi Panie Norbercie,
      a jednak nie przeczytał Pan mojego tekstu. Szkoda, bo by to zaoszczędziło Panu czasu. Napisałem:

      „Na początku należałoby zaznaczyć, że w pierwotnym tekście hebrajskim nie było znaków diakrytycznych, które by informowały czytelnika, gdzie tekst się kończy, a gdzie zaczyna. W konsekwencji nie było też wiadomo, gdzie przykazanie ma swój początek, a gdzie koniec. Dlatego w ciągu wieków powstały różne podziały tego samego tekstu” (!!!)
      […]
      Oto najbardziej popularne podziały Dekalogu:
      1. Starożytny żydowski (najstarszy)
      2. Współczesny żydowski (tzw. talmudyczny)
      3. Augustyński (taki sam jak podział masorecki wg tekstu z Księgi Powtórzonego Prawa): Kościół katolicki
      4. Luterański

      Napisał Pan, że słowa „Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek…” to drugie przykazanie.
      UWAGA!
      Tylko w niektórych podziałach dekalogu jest to drugie przykazanie!
      W podziale masoreckim (masoreci, uczeni Żydzi, którzy dodali samogłoski do tekstu biblijnego) jest to kontynuacja pierwszego przykazania!
      W Biblii bowiem nie ma podziału na przykazania. Nie wiemy, które jest pierwsze a które drugie. Dodam dla ciekawości, że w podziale dekalogu współczesnym żydowskim (tzw. talmudyczny), pierwsze przykazanie to nie jest „Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną”, ale „Jam jest Pan, Bóg twój”.
      Zanim Pan zacznie pisać komentarze, proszę aby Pan wcześniej poczytał na ten temat. Jest dość sporo publikacji na ten temat.
      Kościół katolicki poszedł za podziałem masoreckim, gdzie słowa o tworzeniu figur i obrazów stanowi pierwsze przykazanie, a dokładnie jest to jego komentarz/uzupełnienie. Natomiast w podziale żydowskim talmudycznym te słowa stanowią drugie przykazanie. Kościół jednak za tego rodzaju podziałem nie podszedł.
      Pozdrawiam

      1. Ryszard Dec

        W Biblii nie ma o żadnych dziesięciu przykazaniach, ale Dziesięć Słów. Zwrot „Dziesięć Słów” pojawia się w Biblii tylko 3 razy: Wj. 34,28, Pwt. 4,13 oraz Pwt. 10,4. Słowo „dziesięć” pochodzi z hebrajskiego słowa w numerze Stronga 6235, który pochodzi z 6237 równego 6240 (wszystkie 3 takie same pisownie hebrajskie) – może to oznaczać w zakresie cyfr (jako wielokrotność liczby 10), w tym 120 000 „. Jest to najsilniejszy biblijny dowód, że cała Księga Przymierza została napisana na tych dwóch kamiennych tablicach – w końcu napisano je z przodu i z tyłu (Wj. 32:15), a Mojżesz miał 40 dni, Jahwe pisał i było to potwierdzenie w formie papierowej Księgi Przymierza w stylu ketuby małżeńskiej, którą oblubieniec hebrajski dawał swojej oblubienicy, które Mojżesz wcześniej przeczytał całemu ludowi. Mojżesz albo powiedział wprost, albo mocno nawiązał do „WSZYSTKICH” słów umowy małżeńskiej, które zostały umieszczone w Arce. Czy tylko Dziesięć Przykazań? Częściowe przymierze? Pół przymierza? W Arce zostało umieszczone CAŁE PRZYMIERZE!

        1. Ojciec Jakub

          Polecam Panu lekturę dotyczącej „4 źródeł (J,E,D,P)” autorstwa J. Wellhausena. Nie jest ona doskonała, ale można przy niej trochę zrozumieć jak i kiedy powstał Pięcioksiąg.
          Pozdrawiam.

      2. Ryszard Dec

        Dodam jeszcze, że w tych przykazaniach spod Horebu, które potocznie nazwano dekalogiem, musiały być zawarte cztery warunki dla pogan z Dz.Ap. 15,29 „Powstrzymajcie się od ofiar składanych bożkom, od krwi, od tego, co uduszone, i od nierządu.” Czyżby Apostołowie ignorowali „dekalog”, w którym przecież jak większość „wierzących” sądzi jest tylko dziesięć przykazań? Gdy uważnie przeczyta się Pięcioksiąg, to widać, że przykazań jest więcej, aniżeli się komukolwiek wydaje i nie są one tylko dla „żydów-judaistów”, ale dla lud Bożego pod tytułem Israel (nie mylić z państwem na Bliskim Wschodzie), który już był na krótko (30dni) kapłaństwem według porządku Melchiizedeka, ale je utracił grzechem złotego cielca. Wtedy Bóg chciał wszystkich zabić, a z Mojżesza wyprowadzić nowy naród, ale on po rozbiciu pierwszych kamiennych tablic, znów poszedł na górę na 40 dni, prosić Boga aby tego nie robił, a gdy Bóg dał się przebłagać, nakazał Mojżeszowi pójść po drugie tablice, o czym niewielu wie mówi Księga Wyjścia 24,12 ” Wtedy PAN powiedział do Mojżesza: Wstąp do mnie na górę i bądź tam, a dam ci kamienne tablice, prawo i przykazania, które napisałem, abyś ich nauczał.” Tym razem Mojżesz idzie na kolejne 40 dni na Górę Horeb – 3 raz po kamienne tablice oraz Prawo Mojżeszowe, jako dodany obciążający ich odręczny list dłużny – tak jest w oryginalnych tłumaczeniach greki koine. Teraz relacje między Bogiem a Israelem przyjmują formę narzuconego układu, a nie małżeństwa jak wcześniej – spisanego W Księdze Przymierza jako „Dziesięć Słów”. Tym małżeństwem – Przymierzem zaczynają administrować kapłani z rodu Arona wraz z całym rodem Lewiego jako pomocnikami, mając także do dyspozycji Prawo – zwane Mojżeszowym. Taki stan rzeczy został nazwany potocznie „Starym Przymierzem”, chociaż nie było bezpośrednich relacji, gdyż zostały utracone na rzecz tak zwanego kapłaństwa lewickiego, które skopiował Kościół Rzymsko Katolicki. Wraz z Nowym Przymierzem i przyjściem Zbawiciela, Prawo Mojżeszowe jako nauczyciel i wychowawca wraz z kapłaństwem lewickim traci swoją funkcję, a każdy wierzący jest znów w bezpośredniej relacji z Mesjaszem, gdy przyjmie Jego zaproszenie do Nowego Przymierza – nowego małżeństwa Obj. 3,20 ” Oto stoję u drzwi i pukam. Jeśli ktoś usłyszy mój głos i otworzy drzwi, wejdę do niego i spożyję z nim wieczerzę, a on ze mną. Temu, kto zwycięży, dam zasiąść ze mną na moim tronie, jak i ja zwyciężyłem i zasiadłem z moim Ojcem na jego tronie.” Bez wiedzy o tym co się wydarzyło pod Górą Horeb, nie można ze zrozumienie przeczytać Nowego Przymierza. Przymierzem małżeńskie, które zostało zawarte po górą zawierało warunki takie jak: propozycję, akceptację, ratyfikację krwią oraz kończyło się ucztą, a dodatkowo było zgodne z obietnica daną przez Boga Abrahamowi. Układ zaś, do którego doszło po grzechu złotego cielca, nie zawierał już żadnych tego typu warunków, a jedynym był ten, że jeżeli nie będą przestrzegać Księgi Przymierza wraz z Prawem Mojżeszowym, to zginą. Nowe Przymierze oparte jest na tych samych warunkach co Pierwsze Małżeństwo i te warunki właśnie przedstawiał wszystkim Pan Jezus przed swoją śmiercią i zmartwychwstaniem, kiedy wygłaszał tak zwane „Kazanie na Górze
        Gdy mówił, że nie przyszedł znieść Prawa i Proroków, tylko nadać pełnię tej umowie małżeńskiej, zwanej Nowym Przymierzem, ratyfikowanym Jego własną krwią. Zawarcie tego małżeństwa nastąpiło w ostatnią Paschę z 12 Apostołami, jako reprezentantami 12 plemion Israela i nie nastąpiło tam żadne ustanowienie „sakramentu kapłaństwa”, tylko ponowne zawarcie ślubu z oblubienicą pod tytułem „Israele” -lud Boży. Gdyby było inaczej, to Jezus nie musiałby za tą grzeszną oblubienicę umierać – miedzy innymi za nas, tylko wziąłby sobie za oblubienicę jakiś „KOŚCIÓŁ” – katolicki, czy protestancki, czy może jakiś inny…
        Wszyscy, którzy powołują się na wiarę w Jezusa Mesjasza, a którzy nie przestrzegają Jego przykazań są kłamcami. Wszystkie kościoły czy denominacje idą fałszywą drogą na zatracenie, to samo dotyczy judaizmu mesjanistycznego, który chce przyprowadzić naszego Króla do judaizmu, jako do swoich braci, jak twierdzą. Tylko Kapłaństwo według porządku Melchizedeka, kapłaństwo pierworodnych – dziedziców wiary, którego jesteśmy członkami jest oblubienicą naszego Mistrza – Króla, który się wstawia jako Arcykapłan za nami u Ojca w Niebie.

  13. max

    Nigdzie w Ewangelii Chrystus nie namawia żeby robić jego posągi, obrazy i w ten sposób oddawać Mu cześć. Poza tym pewnie by się nie poznał na tych obrazach. Jest to tylko wyobrażenie Jego postaci. Jako żyd prawdopodobnie wyglądał inaczej niż to jest przedstawiane na najbardziej znanych obrazach. W Ewangelii nie ma opisu fizycznego wyglądu Chrystusa. Jeżeli to weźmiemy pod uwagę, wtedy te obrazy mają inny wymiar.

  14. Wiktor

    A ten artykuł to świetny przykład kwasu faryzeuszów, przed którym ostrzega Jeszua. Przykazań jest dziesięć, zaklamaliscie jedno z nich dla zysku finansowego. „Który człowiek czyniąc bożka z drewna lub innego materiału nie szuka zysku?” Zresztą cały kościół katolicki to bestia i obłudnicy, którzy kładą laskę na Ewangelię i nie raczą jej wypełniać. „Nie nazywajcie nikogo ojcem na ziemi, bo jeden jest wasz ojciec w niebie.” – Jeszua

    Przestań siać wiatr, bo kto wiatr sieje, żnie burzę.

    1. Ojciec Jakub

      Jest to smutne, że ludzie piszą komentarze nie czytając nawet artykułu.

  15. Tir

    Cytat „Jest to smutne, że ludzie piszą komentarze nie czytając nawet artykułu.”
    Jeszcze smutniejsze że rozsądne i logiczne a nawet poparte dużą wiedzą komentarze, świadczące o dokładnym przestudiowaniu artykułu są traktowane lekceważąco. Ale wiem że to z braku sensownych argumentów. Niestety.

    1. Ojciec Jakub

      „Logiczne i poparte dużą wiedzą komentarze” na które nie odpowiedziałem??? Gdzie one są? Proszę mi je wskazać.

  16. tir

    Pycha kroczy przed upadkiem (również KK)

    1. Ojciec Jakub

      Oczywiście, zatem uważaj następnym razem zanim zaczniesz bezpodstawnie kogoś krytykować, bo ta pycha może Cię zgubić. Jeśli nie masz argumentów, doczytaj i wówczas wróć do tematu. Chętnie go podejmę. Nie toleruję jednak ludzi, którzy przychodzą tutaj tylko, żeby obrażać i krytykować nie przedstawiając żadnych solidnych argumentów.

  17. Sebastos

    najsmutniejsze jest to, że niezwykle proste słowa Boga wg pewnych ludzi wymagają „odpowiedniego” komentarza
    a to daje powód do pokrętnych tłumaczeń, które nie mają nic wspólnego z Bożym Słowem
    i tak tłumaczą jedni drugich w przedłużaniu występku, który powinien być naprawiony

    w ten sposób cały kult posążków, statuetek, figurek, obrazów a na koniec… martwych ciał! opiera się na tym
    a Stwórca po prostu JEST. i to nam powinno wystarczyć.

    1. Ojciec Jakub

      Jakże mi jest przykro, że dar rozumu, którym Bóg obdarzył każdego człowieka jest przez wielu aż tak zaniedbany. Więcej, ci którzy niemalże nic nie czytają, są przekonani, że mimo wszystko wiedzą lepiej i są wielkimi wrogami tych, którzy studiują, oskarżając tych ostatnich o niewiarę.

      1. Ojciec realny

        Bełkot. Bliźni w dekalogu jest płci męskiej? Jest. Kobieta jest zrównana w dekalogu z wołu i osiołkiem? Jest. Sankcjonowanie niewolnictwa jest? Jest.
        Ponadto proszę odpowiedzieć, czy pątnik na Jasnej Górze modli się do Boga, czy jednak do obrazu Czarnej Madonny? I proszę mi tu nie sugerować, że pielgrzym ma tak bogatą psychikę, że myśli wielowymiarowo.

        1. Magg

          Rzeczywiście to co pan pisze to jakiś bełkot

      2. Ojciec realny

        Proszę uważać, bo pycha kroczy przed upadkiem, a zaowalowana pogarda stanowi grzech pychy. Proszę sobie wyobrazić, że deliberowanie w seminarium na temat, ile diabłów mieści się na czubku szpilki, nie oznacza, że człowiek staje się demiurgiem.

  18. Karol

    Dziękuję za artykuł. Można się czegoś dowiedzieć i komentarze poczytać. Cieszę się, że mamy Jezusa i dzięki Niemu prowadzenie i jasny kierunek. Miłość. Życie w strachu przez przekroczeniem przykazań to nie to samo. I to bez różnicy, który podział weźmiemy do serca sobie. Przykazań ostatecznie można wskazywać setki, a nie tylko 10 i tak do śmierci, albo i dłużej, się spierać które co znaczy. A co na to Jezus? „Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem” I tak pokazał nam wokół czego przykazania są zbudowane.

  19. Andrzej

    Wydaje mi się, że ojciec Jakub się trochę zagalopował.
    1. Czym innym jest Dekalog, a czym innym 613 zakazów i nakazów, więc mieszanie prawa lewiratu, czy frędzli do Dekalogu nie jest na miejscu. Nawet dla Żydów nie jest to to samo.

    2. Czczenie obrazów, czyli tych, których wizerunki one przedstawiają. Tutaj chyba zagalopował się KKK. Przecież czczenie obrazów jest poprzez modlitwę. Więc modląc się przed obrazem (do obrazu), modlimy się do świętego lub świętej, którego lub którą obraz przedstawia. Czyż nie zostało nam objawione, ze modlić możemy się tylko do Boga? Czy w jakimkolwiek miejscu Biblia przedstawia modlitwę do człowieka żyjącego (tzw.święte obrazki przedstawiają także osoby żyjące – JP II za życia), lub zmarłego, poza przypadkiem bałwochwalstwa?

    3. Jakby się nie starać kombinować, modlitwa do pośrednika (pomijam terminologię KK), zawsze sprowadzać się będzie do braku wiary, o czym Jezus tak często napominał. No bo po co mamy się modlić np. do Maryi? Bo da nam szybciej, więcej i lepszej jakości niż kochający, wszechmogący, miłosierny i doskonały Bóg? A może doskonały Bóg, poprzez Maryję stanie się doskonalszy?

    Według mnie modlitwa przez pośrednika zawsze sprowadzać się będzie do braku wiary w to, że Bóg, którego objawił nam Jezus, nie ma wszystkich przymiotów, które Jezus nam objawił.

    Pozdrawiam
    Andrzej

    1. Ojciec Jakub

      Dopóki nie zapozna się Pan z nauczaniem KKK nigdy nas Pan nie zrozumie. Pańska wypowiedź bowiem świadczy, że ma Pan własne wyobrażenie o tym, jak my katolicy te kwestie rozumiemy. Jest Pan w wielkim błędzie. Jeszcze raz zapraszam do zapoznania się z nauczaniem Kościoła katolickiego i zaprzestania powielania błędnych informacji zbudowanych na własnych domniemaniach. Pozdrawiam.

  20. Robert

    Panie Ojciec Jakub,
    My zwykli ludzie umiemy czytać, mamy oczy i uszy i jednego Boga.
    Będąc Panu w środku KKK trudno Panu jest to zauważyć, ale dla ludzi z zewnątrz widać to jak na dłoni.
    Nauki Kościoła Katolickiego i wasze interpretacje to nie to samo co nauki Pisma Świętego.
    „I wyprowadził nas Pan z Egiptu ręką możną i podniesionym ramieniem wśród wielkiej zgrozy, znaków i cudów. „

    1. Ojciec Jakub

      Panie Robercie, skoro Pan ma oczy i umie pan czytać, to proszę doczytać, że kanon Pisma Świętego został ustalony przez Kościół i bez Kościoła nie można interpretować Pisma Świętego, tak jak to jest wyrażone w Biblii: „To przede wszystkim miejcie na uwadze, że żadne proroctwo Pisma nie jest do prywatnego wyjaśniania” (2Pt 1,20).

      1. Jacek Kosakowski

        Szczęść Boże . O. Jakubie Jacku . Bardzo przepraszam za śmiałość , ale wkradła się chyba drobna nieścisłość . Stwierdziłeś Jakubie …” bez Kościoła nie można interpretować Pisma Świętego”. i na dowód podałeś 2Pt 1,20. Werset ten jednak stwierdza ( co umknęło twojej uwadze ) fakt interpretacji proroctw. Czego dowodem jest 2P 1, 21. Nie twierdzisz chyba Jakubie ze cały tekst Pisma Świętego jest proroctwem ? Serdecznie pozdrawiam Jacek Kosakowski.

        1. Ojciec Jakub

          Po części to prawda, że w tym fragmencie autor tego listu odnosi się do proroctw ST, chcąc podkreślić, że są to teksty natchnione. Chodzi bowiem o to, że w tym czasie kanon żydowski nie był jeszcze ustalony. A należy pamiętać, że pierwsi chrześcijanie to głównie Żydzi, którzy przyjęli Jezusa jako mesjasza. I w zależności od frakcji z jakiej pochodzili uznawali różne Księgi ST za natchnione (np. saduceusze uznawali tylko Pięcioksiąg za tekst natchniony, tymczasem faryzeusze: Pięcioksiąg, Proroków i Pisma). Po synodzie w Jamnie w roku 90 pozostają już tylko faryzeusze i to oni ustalą Kanon żydowski Pisma Świętego, ale ma to miejsce dopiero w II w. po Chr. A zatem, autor tego tekstu chce tutaj podkreślić, że teksty prorockie są natchnione i nie wolno je interpretować dowolnie. Domniema się tutaj, że tym bardziej inne teksty, co do których nie było nigdy wątpliwości czy są natchnione (np. Pięcioksiąg) nie wolno interpretować po swojemu. Biblia jest dziełem Kościoła i dlatego Magisterium Kościoła (papież wraz z biskupami) została powierzona troska o właściwą interpretacje Słowa Bożego. Tak było od samego początku (Dz 15). Uzupełnieniem do tego tekstu jest inny fragment z tego samego listu „umiłowani […] cierpliwość Pana naszego uważajcie za zbawienną, jak to również umiłowany nasz brat, Paweł, według danej mu mądrości napisał do was, jak też we wszystkich [ innych ] listach, w których mówi o tym. Są w nich trudne do zrozumienia pewne sprawy, które ludzie niedouczeni i mało utwierdzeni opacznie tłumaczą, tak samo jak i inne Pisma, na własną swoją zgubę” (2Pt 3,14-16). Istotne jest to, że użył sformułowania „tak samo jak i nie Pisma”. Słowo „Pisma” (γραφὰς) w Biblii nie znaczy nic innego jako w sensie ogólnym Pismo Święte.

  21. Kubek

    Nie zgodzę się z tym artykułem tłumaczeniem! Jeżeli Bóg zakazuje tworzenia figur i obrazów to nadaremno tego przykazania nam nie dał! Bóg wiedział dokładnie ze przyjadą odstępcy którzy będą to czynić i pokrętnie tłumaczyć! Np. Kult maryjny tworzenie figur kłanianie się im i modlenie się do nich !! Dlatego Bóg dał te przykazanie żeby nas przed tym ostrzec ! Następna figura czy pomnik JP2 klękają i modlą się jak by osoby śmiertelne mogły cokolwiek zrobić!
    Diabeł jest mistrzem zwodzenia !!
    Jeżeli jest taki zakaz od Boga to jest zakaz !!

    1. Ojciec Jakub

      Proszę mi odpowiedzieć tylko na kilka pytań. Czy uważa Pan, że należy zachowywać prawo lewiratu? (Pwt 25,5-10). Nigdy ono nie zostało zniesione przez Pana Jezusa. Z pewnością robi Pan sobie frędzle przy płaszczu. Jest napisane w Kodeksie Deuteronomicznym „Zrobisz sobie frędzle na czterech rogach płaszcza, którym się będziesz okrywał” (Kpł 22,12). Nieposłusznego syna należy kamienować, aż umrze? (Kpł 21,18-21). Czy w Pana rodzinie stosuje to Pan? Czy zachowuje Pan Święto Namiotów, bo chcąc być wiernym tekstowi biblijnemu należy je zachowywać (Kpł 23,33). Nigdy nie zostało ono zniesione przez Pana Jezusa. I proszę mi niczego nie tłumaczyć, że coś tam. Jest napisane i proszę mi tylko potwierdzić, że jest Pan temu wierny.

      1. Ryszard Dec

        Szanowny Jakubie, muszę się wtrącić, gdyż wielokrotnie pisałem na tym forum, że Prawo Boże dzieli się na Księgę Przymierza i Księgę Prawa. W Biblii jest podział Prawa Bożego na Księgę Przymierza oraz Księgę Prawa, z których pierwsza była złożona w skrzyni przymierza jako kamienne tablice przymierza, zaś druga była położona obok niej, gdyż nie była treścią Przymierza Małżeńskiego Boga z Izraelem pod Górą Synaj. Oto cytaty, które o tym mówią:
        „Posiadało ono złoty ołtarz kadzenia i Arkę Przymierza, pokrytą zewsząd złotem. Znajdowało się w niej naczynie złote z manną, laska Aarona, która zakwitła, i tablice Przymierza”. Hbr 9,4 (tablice-Księga Przymierza)
        „A napiszę na tych tablicach słowa, które były na pierwszych tablicach, które rozbiłeś; potem włożysz je do arki.” Pwt 10,2
        „I napisał Mojżesz to Prawo, dał je kapłanom, synom Lewiego, noszącym Arkę Przymierza Pańskiego i wszystkim starszym Izraela. (10) I rozkazał im Mojżesz: Po upływie siedmiu lat w roku darowania długów, w czasie święta Namiotów, (11) gdy cały Izrael się zgromadzi, by oglądać oblicze Pana, Boga twego, na miejscu, które On sobie obierze, będziesz czytał to Prawo do uszu całego Izraela. (12) Zbierz cały naród: mężczyzn, kobiety i dzieci, i cudzoziemców, którzy są w twoich murach, aby słuchając uczyli się bać Pana, Boga waszego, i przestrzegać pilnie wszystkich słów tego Prawa. (13) Ich synowie, którzy Go jeszcze nie znają, będą słuchać i uczyć się bać Pana, Boga waszego, po wszystkie dni, jak długo żyć będzie w kraju, na przejęcie którego przechodzicie Jordan.” Pwt 31,9-13
        „Gdy Mojżesz zakończył całkowicie pisanie tego Prawa w księdze, (25) rozkazał lewitom noszącym Arkę Przymierza Pańskiego: (26) Weźcie tę Księgę Prawa i połóżcie ją obok Arki Przymierza Pana, Boga waszego, a niech tam będzie przeciwko wam jako świadek. (27) Ja bowiem znam wasz upór i twardy kark. Oto jak długo żyję z wami, opornie postępowaliście względem Pana. Cóż dopiero po mojej śmierci? (28) Zbierzcie u mnie wszystkich starszych z waszych pokoleń i zwierzchników, abym powiedział do ich uszu te słowa i wezwał przeciw nim niebo i ziemię na świadków”. Pwt 31,24-28
        Księga Przymierza nazywana jest często Prawem Miłości lub Prawem Chrystusowym, (mowa o Nowym Przymierzu Małżeńskim). Księga Prawa nazywana jest głównie „Prawem”, ale także Rozporządzeniami Sądowymi w Targumach ( Biblii Aramejskiej), czy Prawem Mojżeszowym, pomimo, że obie księgi także są tak samo często nazywane, z uwagi na pośrednictwo Mojżesza podczas zawarcia Przymierza Małżeńskiego, jak i podczas narzucenia przez Boga na Izrael Księgi Prawa po grzechu złotego cielca, którym zostało zerwane przez nich Przymierze Małżeńskie z Bogiem. Z tego powodu jest wiele niezrozumienia oraz odrzucanie całego Prawa Bożego włącznie z Prawem Małżeńskim zwanym Księgą Przymierza, jak wskazywałaby chociażby nazwa skrzyni, do której było włożone. Dobrze to widać w B. Aramejskiej, gdzie już w Wj 24,12 jest mowa o tym podziale na „Przymierze (tablice) i Prawo (aby ich pouczyć)”, zaś w wersetach z Pwt, Prawo jest nazywane „rozporządzeniami sądowymi”, co świadczy bezsprzecznie, że nie były zgodne z obietnicą małżeństwa daną przez Boga Abrahamowi” Chcę powiedzieć, co następuje: prawna część Tory, która powstała czterysta trzydzieści lat później, nie unieważnia ślubu złożonego przez Boga i nie może znieść tej obietnicy”. [Przekład Davida H. Sterna NT, Ga 3,17]. Ciekawym jest, że pomiędzy Wj 24,11 a Wj 24,12 jest około 80 dni, gdy Mojżesz idzie na górę pierwszy raz na 40 dni po pierwsze tablice przymierza aby po zejściu i potłuczeniu ich pójść ponownie na 40 dni, podczas których prosił Boga o wybaczenie ludowi – aby ich nie wytracił. Dopiero w Wj 24,12 Mojżesz idzie na górę po raz trzeci (wielu myśli, że to pierwszy raz) na zaproszenie Boga znowu na 40 dni, z przez siebie już wykonanymi tablicami, aby On napisał na nich to samo co na pierwszych oraz po PRAWO – Księgę Prawa dla pouczenia ludu. Przypomnieć należy, że oni już wcześniej trzykrotnie zaakceptowali Księgę Przymierza, którą spisał Mojżesz, i którą skropił krwią przymierza wraz z ołtarzem nieciosanym oraz ludem. Tak więc widać, że pouczenie co do Księgi Przymierza nie było im potrzebne, ale co do Księgi Prawa.
        Czytając Biblię czasami można zauważyć brak chronologii, który dla ludzi wychowanych w kulturze greckiej, doszukujących się wszędzie liniowości, sprawia wiele problemów. Trzeba zdać sobie sprawę, że w Biblii chronologiczna jest narracja, ale już przykazania nie są chronologiczne, dlatego że hebrajska myśl jest „blokowa”. Znaczy to, że możemy mieć często do czynienia z takimi „paczkami, czy blokami” informacji występującymi tematycznie, ale niekoniecznie już chronologicznie. Oto kilka przykładów:
        „Do Aarona zaś Mojżesz powiedział: Weź to naczynie, wsyp do niego cały omer manny i postaw przed Yahweh. Niech będzie przechowywana dla przyszłych pokoleń. (34): Wziął zatem Aaron mannę i – jak Yahweh polecił Mojżeszowi – umieścił ją przed Świadectwem, gdzie miała być przechowywana.” [Wj 16,34-35] –
        w 16 Rozdziale jest mowa o Świadectwie – Arce Przymierza, a dopiero w Rozdziale 25 pisze o jej wykonaniu – „Arkę niech zbudują z drewna akacjowego. Jej długość powinna wynosić dwa i pół łokcia, szerokość półtora łokcia”. [Wj 25,10]
        „Skończywszy przemawiać na górze do Mojżesza, Yahweh dał mu dwie kamienne Tablice Świadectwa, zapisane palcem Boga.” [Wj 31,18] – chodzi o pierwsze tablice
        „Tymczasem Yahweh powiedział do Mojżesza: Zejdź z góry, bo oto lud, który wyprowadziłeś z Egiptu, bardzo źle sobie poczyna”. [Wj 32,7]
        Werset Wj 32,7 mówi o pierwszych tablicach, zaś wcześniejsze z Wj 24,12 mówią o drugich tablicach, więc widać, że nie ma chronologii jakiej oczekiwalibyśmy. Deuteronomium – (co znaczy drugie prawo), gdyż nazwa Powtórzone Prawo jest bardzo myląca.

        1. Jacek Kosakowski

          Drogi panie Ryszardzie . Czytałem pańskie komentarze . Widze ze ma pan dość rozległą wiedze w temacie . Dlatego tez jako taki ” biblista amator” zwracam się z prośbą .Czy mógłby pan rozwiać moje wątpliwości związane z zawieraniem przymierza Boga z Abramem ? . Chodzi mi o Rdz 15.
          7″ Potem zaś rzekł do niego: «Ja jestem Pan, który ciebie wywiodłem z Ur chaldejskiego, aby ci DAĆ TEN OTO KRAJ NA WŁASNOŚĆ ». 8 A na to Abram: «O Panie, mój Boże, JAK BĘDĘ MÓGŁ SIĘ UPEWNIĆ , ŻE OTRZYMAM GO NA WŁASNOŚĆ ?»9 Wtedy Pan rzekł: «Wybierz dla Mnie trzyletnią jałowicę, trzyletnią kozę i trzyletniego barana, a nadto synogarlicę i gołębicę». 10 Wybrawszy to wszystko, Abram poprzerąbywał je wzdłuż na połowy i przerąbane części ułożył jedną naprzeciw drugiej; ptaków nie porozcinał. ……12 A gdy słońce chyliło się ku zachodowi, Abram ZAPADŁ W GŁĘBOKI SEN i opanowało go uczucie lęku, jak gdyby ogarnęła go wielka ciemność. …….17 A kiedy słońce zaszło i nastał mrok nieprzenikniony, UKAZAŁ SIĘ DYM jakby wydobywający się z pieca I OGIEŃ niby gorejąca pochodnia i przesunęły się między tymi połowami zwierząt.”
          Jak podaje komentarz w biblii tysiąclecia : „Forma zawierania przymierza stosowana na starożytnym Wschodzie: zawierający przechodzą kolejno między połowami rozciętych zwierząt ”
          Moje pytanie brzmi : W jaki sposób Abram mógł się upewnić ,zobaczyć ze przymierze zostało zawarte skoro przebywał w głębokim śnie ? Przecież sam nie przechodził miedzy rozpołowionymi zwierzętami , jak również nie mógł zobaczyć przechodzącego tam dymu i ognia ….
          A skoro sam nie przechodził i nie widział by robił to jeszcze ktoś lub coś innego … to skąd wniosek ze przymierze zostało zawarte ?
          Byłbym wdzięczny za odpowiedz . Moje wyrazy szacunku. Jacek Kosakowski.

          1. Michał

            Naprawdę, ileż razy można tłumaczyć że nie modli się do figury obrazu a do Boga, nadinterpretacji tego jest całe mnóstwo a to proste jak drut. Ja taki laik od razu zrozumiałem że tuż przed dekalogiem była mowa w piśmie o odejściu Izraelitów od Boga gdy modlili się do złotego cielca więc nad czym tu rozprawić i dzielić włos na 4 lub 8… Nogocjonizm wszystkiego a wystarczy odsiać ziarno od plew

        2. max

          Panie Michale, jako że z historii biblijnych można wyciągnąć jakiś morał (tak jak z przypowieści Jezusa) sprawa czci złotego cielca (nie ważne tutaj jak był wykonany, czy miał symbolizować boga, czy miał być sam w sobie czczony) dotyczy przekroczenia nakazu Bożego. We wcześniejszych rozdziałach Ks. Wyj. jest dokładny opis nakazanej przez Boga formy kultu – wykonania Przybytku itp. Kult złotego cielca był wymysłem ludzkim – nie nakazanym przez Boga, dlatego część Izraelitów została srogo ukarana. Podobnie w historii węża miedzianego na słupie sporządzonego z nakazu Boga przez Mojżesza (każdy ukąszony, kt. jak wskazał Bóg spojrzał na węża był uzdrowiony). Później, parę wieków ten wąż przeleżał w Świątyni, jako pewna pamiątka, ale jak Izraelici zaczęli mu oddawać cześć i stał się obiektem kultu został zniszczony (mimo że ktoś mógłby powiedzieć, że jest to przecież obiekt zrobiony przez Mojżesza z nakazu Boga). Jeżeli na tej zasadzie pewne obiekty stają się przedmiotem kultu to już jest przekroczenie przykazań, jeżeli pomagają w modlitwie do Boga to ok. Ale spytam sarkastycznie nieco – po co specjalnie jeździć kilkadziesiąt, czy kilkaset kilometrów żeby modlić się przed konkretnym wizerunkim? Czy to już nie zbliża się do jakiejś formy kultu? Sam tak robię. Pozdr.

        3. Maciej

          Ryszardzie czy można się z Tobą w jakiś sposób skontaktować? Chciałbym abyś udzielił mi odpowiedzi na kilka pytań.

  22. Grzegorz

    Ciekawy i ważny temat. Jeremiasz napisał: „Przebiegnijcie ulice Jeruzalemu, rozejrzyjcie się i przekonajcie się, i poszukajcie na jego placach, czy znajdziecie takiego, czy jest ktoś taki, kto PRZESTRZEGA PRAWA, kto szuka prawdy – a przebaczę mu!” Jer 5,1 BW Chociaż samo przestrzeganie prawa nie zbawi człowieka – bo zbawienie jest tylko przez zbawczą ofiarę Jezusa – to przez przestrzeganie prawa Bożego jesteśmy chronieni przed grzechem i zwiedzeniem, oraz pokazujemy czy ufamy całkowicie Bogu, który je dał czy nie. W Mat 7,8 czytamy że ….kto szuka ten znajduje… Mamy tu zapewnienie że każdego szczerego człowieka Duch Święty (który wprowadza we wszelką prawdę -Jan 16,13) doprowadzi do prawdy i pokaże co się Bogu podoba a co nie. Dobra rada jest taka, aby nie próbować oceniać prawa wg naszego odczucia. Ten błąd popełniła Ewa a dalej Adam w raju. Gdyby bez względu na namowy szatana, Ewa zaufała całkowicie Bogu i zachowała jego przykazanie „nie jedz” a dalej Adam, dalej byliby w raju. Nie próbujmy tłumaczyć niektórych praktyk religijnych – jak temat obrazów czy figur. Jeśli napisane jest żeby nie sporządzać obrazów czy figur do praktyk religijnych i oddawania czci to tego nie róbmy, jakkolwiek chcielibyśmy to tłumaczyć próbujemy poprawiać Boga – naszego Stwórcę. Bezpiecznie jest trzymać się słów dekalogu zawartego w Słowie Bożym. Pozdrawiam.

  23. NIETOPERZ

    ,,Nie uczynisz sobie posągu ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko albo na ziemi nisko, lub w wodzie poniżej ziemi. Nie będziesz oddawał im pokłonu ani służył.” TWÓRCO TEGO TEKSTU PRZECZYTAJ TO NAGŁOS A NASTĘPNIE PRZECZYTAJ SWOJE WYPOCINY. Bo piękny fikołek myślowy zrobił kościół, żeby to ominąć i ciągnąć z tego pieniądze 🙂 od zawsze mieli tam łeb do robienia swoich interesów.

    1. Ojciec Jakub

      Drogi Nietoperzu. Odnoszę wrażenie, że nie przeczytałeś tekstu. Pozwól, że zadam Ci kilka pytań. Skoro tak bardzo bronisz tego, co jest napisane w Biblii, to napisz mi czy czcisz sobotę jako dzień święty czy niedzielę? Jest bowiem napisane „Będziesz zważał na szabat, aby go święcić” (Wj 20). Czy w twojej rodzinie stosuje się prawo lewiratu? (Pwt 25,5-10). I proszę nie kombinować. W Biblii jest jasno napisane, że należy to zachować. Nigdy ono nie zostało zniesione przez Pana Jezusa. Z pewnością robisz sobie frędzle przy płaszczu. Jest napisane w Księdze Kapłańskiej: „Zrobisz sobie frędzle na czterech rogach płaszcza, którym się będziesz okrywał” (Kpł 22,12). Nieposłusznego syna należy kamienować, aż umrze? (Kpł 21,18-21). Komu to zlecimy? I proszę mi niczego nie tłumaczyć, że coś tam. Jest napisane i proszę mi tylko potwierdzić, że jesteś temu wierny. A jeszcze tylko zapytam. W Bibli jest napisane, że nie należy tworzyć figur… a na arce przymierza, gdzie były złożone tablice z 10 przykazaniami, była pokrywa na której były wyrzeźbione dwa cheruby (Wj 25,19-20). Jak to się ma do zakazu tworzenia figur? Czekam z niecierpliwością na odpowiedź.

  24. Mateo

    Ojcze Jakubie, dyskutowałem z jedną osobą na temat zakazu tworzenia rzeźb, podałem przykłady z Biblii gdzie sam Bóg nakazał stworzyć rzeźby Cherubów na Arce Przymierza, osoba ta odpowiedział, że tu jest ta różnica iż nakazał to Bóg. Co o tym myśleć?

    1. Ojciec Jakub

      Jak ktoś nie wie, co powiedzieć, to właśnie mówi to, że Bóg nakazał. Dobrze, ale niech wyjaśni, dlaczego Bóg tak powiedział. Wszystko, co jest napisane w Biblii jest napisane dla ludzi, żeby wynieśli z tego jakąś naukę. Jestem ciekaw odpowiedzi.

  25. Tomasz Cholewiński

    W Nowym Testamencie zakaz tworzenia obrazów/figur jest podtrzymany przez Pawła. Rzym 1,18-25
    „Albowiem gniew Boży z nieba objawia się przeciwko wszelkiej bezbożności i nieprawości ludzi, którzy przez nieprawość tłumią prawdę. (19) Ponieważ to, co o Bogu wiedzieć można, jest dla nich jawne, gdyż Bóg im to objawił. (20) Bo niewidzialna jego istota, to jest wiekuista jego moc i bóstwo, mogą być od stworzenia świata oglądane w dziełach i poznane umysłem, tak iż nic nie mają na swoją obronę, (21) dlatego że poznawszy Boga, nie uwielbili go jako Boga i nie złożyli mu dziękczynienia, lecz znikczemnieli w myślach swoich, a ich nierozumne serce pogrążyło się w ciemności. (22) Mienili się mądrymi, a stali się głupi. (23) I zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga na obrazy przedstawiające śmiertelnego człowieka, a nawet ptaki, czworonożne zwierzęta i płazy; (24) dlatego też wydał ich Bóg na łup pożądliwości ich serc ku nieczystości, aby bezcześcili ciała swoje między sobą, (25) ponieważ zamienili Boga prawdziwego na fałszywego i oddawali cześć, i służyli stworzeniu zamiast Stwórcy, który jest błogosławiony na wieki. Amen.”
    Po przyjściu Jezusa/objawieniu w ciele nic się nie zmieniło. Człowiek nie ma tworzyć cielesnych wizerunków. Mamy oddawać Bogu cześć w duchu i w Prawdzie. Jan 4,23-24
    „Lecz nadchodzi godzina i teraz jest, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawali Ojcu cześć w duchu i w prawdzie; bo i Ojciec takich szuka, którzy by mu tak cześć oddawali. (24) Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.”
    Upieranie się przy tym, że to odstępstwo od Słowa jest dobre, nieszkodliwe dla wiary i wierności Słowu jest niepoważne.

Leave a Reply to AlexCancel reply

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.