Zdania, które kojarzą wszyscy odmawiający psalmy:
Ty zdroje wód kierujesz do strumieni, co pośród gór się sączą (Psalm 104,10)
On po drodze będzie pił z potoku, dlatego głowę podniesie (Psalm 110,7)
Słowo potok, a tym bardziej strumień, w zacytowanych powyżej psalmach, może wprowadzić czytelnika nieco w błąd, co jest spowodowane tłumaczeniem. W tekście hebrajskim bowiem mamy w tych miejscach użyte jedno i to samo słowo – נַחַל (nachal), które oznacza wąwóz wypełniany wodą 
podczas okresu pory deszczowej (patrz zdjęcie u dołu). Tego typu wąwozy na Bliskim Wschodzie są określane jako „wadi”. W Izraelu jest ich szczególnie dużo na pustyni Judzkiej, ponieważ jest tam duży kąt nachylenia powierzchni ziemi (od 1000 m npm do 400 m ppm!), i stąd też w ciągu wieków wody spływające z górnych partii wyżłobiły głębokie koryta wodne. W Izraelu, w okresie pory deszczowej jest zakaz chodzenia po „wadi”, gdyż już niejedna osoba zgineła zaskoczona spływającą wodą. Wystarczy bowiem, żeby w wyższych częściach terenu pojawiły się obfite deszcze, wówczas spływająca z góry woda jest w stanie wypełnić wadi w ciągu niemalże jednej chwili. W tym miejscu wydaje się zasadne przytoczyć fragment psalmu 18-tego, który wpisuje się w opisaną powyżej rzeczywistość:
Wzywam Pana, godnego chwały, i jestem wolny od moich nieprzyjaciół.
Ogarnęły mnie fale śmierci i zatrwożyły mnie odmęty (נַחַל nachal) niosące zagładę;
oplątały mnie pęta Szeolu, zaskoczyły mnie sidła śmierci.
W moim utrapieniu wzywam Pana i wołam do mojego Boga;
usłyszał On mój głos ze swojej świątyni, a krzyk mój dotarł do Jego uszu. (Psalm 18,4-7)
Na poniższym zdjęciu „Wadi Mishmar” znajdujące na pustyni Judzkiej w pobliżu Masady. Nawiązując do Ps 104, możemy powiedzieć, że widzimy koryto wodne „co pośród gór się sączy”.
