Stary Testament (46 ksiąg) został napisany w okresie od X do I wieku przed Chr. Natomiast Nowy Testament (27 ksiąg) został spisany w czasie znacznie krótszym, bo w latach 50-100 po Chr.
Nazwy „Stary Testament” i „Nowy Testament”, pochodzą z łacińskiego Anticum Testamentum i Novum Testamentum, co się tłumaczy na język polski jako Stare Przymierze i Nowe Przymierze. Do jakich przymierzy nawiązują te nazwy?
Stare Przymierze (Anticum Testamentum) – nawiązuje do przymierza, które zostało zawarte między Bogiem a narodem izraelskim pod górą Synaj, za pośrednictwem Mojżesza (Wj 19-20). Wówczas naród izraelski zobowiązał się do wierności Prawu Bożemu (Dekalog – 10 przykazań Wj 20; Pwt 5), jako znak i warunek przymierza. Bóg natomiast zobowiązał się do szczególnej troski o ten naród (Wj 19,5).
Nowe Przymierze (Novum Testamentum) – odnosi się do przymierza, które Jezus zawarł na krzyżu. Przymierze oparte na ofierze jaką Jezus złożył z samego siebie za grzechy wszystkich ludzi, wszystkich czasów. Człowiek został odkupiony i bramy nieba zostały otwarte. O tym przymierzu zapowiadał już prorok Jeremiasz (Jr 31, 31-34) żyjący na przełomie VII-VI w. przed Chr.
A zatem, różnica między Starym Testamentem a Nowym Testamentem, polega głównie na tym, że Stary Testament ukazuje działanie Boga w narodzie izraelskim (historia zbawienia), zapowiadając jednocześnie nadejście Mesjasza (משיח) – nowego Króla (Jezusa Chrystusa). Natomiast Nowy Testament ukazuje nam już wypełnienie się tego, co zostało zapowiedziane w Starym Testamencie. Stąd też Nowy Testament, bez znajomości Starego Testamentu, będzie niezrozumiały, gdyż tam są jego korzenie.
Stary Testament został napisany w trzech językach: hebrajskim, greckim i aramejskim. Natomiast Nowy Testament został napisany w języku greckim w dialekcie koinè. Wyjątek stanowi Ewangelia według św. Mateusza, która pierwotnie została napisana w języku aramejskim.
Artykuły polecane:
Czy tylko Biblia mówi o Jezusie?
Kosmogonie Bliskiego Wschodu a opis stworzenia świata
Jakub Waszkowiak OFM
