Nigdzie w Piśmie Świętym nie ma napisane jak wygląda diabeł. Skąd zatem wziął się ten stwór z rogami, ogonem i kopytami? Odpowiedź jest zdumiewająco prosta. Otóż sztuka chrześcijańska, przejęła wizerunek greckiego bożka „Pan”, na wyobrażenie diabła. Świątynia tego bożka znajdowała się na północy Izraela w Cezarei Filipowej. I tak oto diabeł/szatan, który jest duchem i nie ma ciała, został przez chrześcijan niejako „przyodziany”.
To właśnie tam, w okolicach Cezarei Filipowej, Pan Jezus powiedział św. Piotrowi „Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr czyli Skała, i na tej Skale zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą” (Mt 16,18). Być może, słowa te zostały wypowiedziane przy skale, którą widać na dolnym zdjęciu. Znajduje się tam bowiem grota, która mogła być inspiracją dla Jezusa, żeby powiedzieć o bramach piekła, które znaczą w tym tekście szatana, oraz pozostałe demony.
